“İtalyan geri dönüşüm endüstrisi Avrupa’da lider olduğunu kanıtlıyor ve şu anda 2025-2035 için AB düzeyinde belirlenen malzeme geri kazanım hedeflerine ulaşmaya yakın. Ambalaj geri dönüşümü gibi bazı durumlarda bu değerler zaten aşılmıştır. Ancak kaynak kullanımında gerçek anlamda döngüsel bir ekonomik sistem için, önümüzdeki iki yıl boyunca kalitede kesin sıçrama yapmamızı sağlayacak bir çalışma gündeminin takip edilmesi gerekiyor.” Sunum sırasında ortaya çıkan ana bulgular bunlar. Bugün Roma’da düzenlenen yıllık rapor Assoambiente’nin Tek Dairesel bölümü tarafından desteklenen ‘Geri Dönüştüren İtalya’ – Kentsel hijyen, geri dönüşüm, geri kazanım, döngüsel ekonomi ve atık imha şirketlerinin yanı sıra ıslah Derneği.
Sayılar
AB Komisyonu’ndan alınan verilere göre İtalya, geri dönüşüm sektöründe ve atıklardan yeni malzemelerin üretiminde Avrupa’daki mükemmelliğini doğruluyor ve 2025 ve 2035 AB hedeflerine ulaşma yolunda tam ilerleme kaydediyor: kentsel atıkların geri dönüştürülmesi paya ulaştı %51,4 (2025 hedefi: %55), ambalaj geri dönüşüm oranı %72,8 (2025 hedefi olan %65’in oldukça üzerinde).
Şimdiden 2035’e kadar, şu anda çöp sahasına atılan atık payını yarı yarıya (yüzde 20,1) azaltmak için daha fazla kararlılığa ihtiyaç duyulacak..
İtalya aslında atık yönetimi konusunda başarılı olan dokuz AB üye ülkesinden biriyken, 18 ülke (Fransa, İspanya, Portekiz ve İsveç dahil) belirlenen hedeflere ulaşmaktan hâlâ uzaktır. Gerçekten de sekiz Üye Devlet hâlâ belediye atıklarının %50’sinden fazlasını çöpe atıyor.
Önümüzdeki iki yılın çalışma gündemi
Bu yılki Raporda Assoambiente, ulusal ve Avrupa kurumları için ‘2024-2025 Çalışma Gündemi’ni tanımladı. İtalyan geri dönüşüm endüstrisinin programlı manifestosu 10 puana bölünmüştürKaynak kullanımında gerçek anlamda döngüsel bir ekonomiye geçişe kararlı bir katkı sağlamak.
Geri dönüştürülmüş malzemeler için ‘ne gerekiyorsa’: geri dönüşüm süreçlerinin etkinliği göz ardı edilemez geri kazanılan ürünlerin pazara sürülmesi, bugün kısmen kullanılmıyor. Bu malzemelerin satış pazarları yeterli ekonomik ve mali araçlarla desteklenmelidir: her şeyden önce geri dönüşüm sertifikaları ve beyaz sertifika mekanizmasının genişletilmesi.
Ürünlerdeki geri dönüştürülmüş malzeme kotaları: Geri dönüştürülmüş malzemelerin pazara yerleştirilmesini destekleyen en etkili araçlardan biri, Ürünlerde geri dönüştürülmüş içerik için minimum kotaların belirlenmesi. Bu aracın yanı sıra, güçlendirilmesi PA’nın yeşil alımları (Yeşil Kamu Alımları) ve Asgari Çevre Kriterleri.
Hala: Geri dönüşümden elde edilen malzemeler için indirimli KDV; Geri dönüşümü tamamlayan enerji geri kazanımı: Atık hiyerarşisine saygı gösterilmeli, bu hiyerarşi onu önleme ve geri dönüşüme tabi kılmalı, ancak enerji geri kazanımı olmadan yakma ve depolama sahasına atılma yerine tercih edilmelidir (bu rol güçlendirilmelidir); daha hızlı ve daha kesin yetkilendirme süreçleri: Yeni tesislerin inşası ve mevcut tesislerin güncellenmesi için izin süreçlerinin zamanlamasının hızlandırılması gerekmektedir; Çevre dizaynı: Ürün tasarım aşaması, ürünlerin çevresel etkisinin %80’e kadarını belirler. Geri dönüşümün kalitesini bozan malzemeler içeren malların üretimi veya ithalatından kaçınmaya yönelik politikalar uygulanmalı; yeni ürün üreticisi sorumluluk programları: Bunları tüm yaşam döngüleri boyunca yönetmenin çevresel maliyeti, gerçekten de mal üreticilerinin eline bırakılmalıdır (ki bunlar daha sonra atık haline gelir), böylece üretim süreçlerinin gerçek anlamda yeniden düşünülmesi de teşvik edilir.
Sonunda: İsrafın Sonu kararnameleri (atığı atık olmaktan çıkaran süreçleri yöneten kurallar): AB’deki ortak kriterlerin tanımı, geri dönüştürülmüş ürünlerin somut uygulamalarından başlayarak, pazar ile çevre koruma arasında bir denge sağlanmasını mümkün kılmalıdır; atık taşımacılığı: Ürünlerin ve atıkların sınır ötesi taşınmasına ilişkin disiplinler standartlaştırılmalıdır (şu ana kadar Avrupa atık listesi Kanunları ile Gümrük Kanunları arasında herhangi bir bağlantı yoktur, bu durum gümrük kontrollerinde aşırı takdir yetkisine yol açmaktadır); Arera’nın rolü: Arera tarafından tasarlanan ve çeşitli Kamu İdareleri tarafından uygulanan kurallar sisteminde daha fazla netlik sağlanması önemli görünmektedir.
“İklim değişikliğinin sonuçlarına ilişkin farkındalığın artması ve döngüsel ekonomiye geçiş sürecinde oynadığı aktif rol nedeniyle ve aynı zamanda değişen uluslararası bağlamın ışığında geri dönüşüm operatörlerinin merkeziliği son yıllarda güçleniyor. Ülkemizde üretilen atıkların geri dönüşümünden elde edilebilecek hammadde ve enerjinin bulunması belirleyici bir ekonomik faktör oluşturmaktadır.”, diye yorumladı Assoambiente’nin Tek Dairesel Bölümü başkanı Paolo Barberi.
“Ayrıca bu nedenlerden dolayı Geri dönüşüm endüstrisi, tüm düzenleyici, yasal ve ekonomik engellerin ortadan kaldırılması için politika yapıcılardan yeterli desteğe ihtiyaç duymaktadır. bu da çeşitli tedarik zincirlerinde tam gelişimini engellemektedir. Assoambiente başkanı Chicco Testa, ancak bu şekilde, hem döngüsellik hem de enerji yönlerini etkili bir şekilde durdurabilen, yeşil geçişin gerçek anlamda kolaylaştırıcısı olarak hareket edebilecektir” diye ekledi.
Sayılar
AB Komisyonu’ndan alınan verilere göre İtalya, geri dönüşüm sektöründe ve atıklardan yeni malzemelerin üretiminde Avrupa’daki mükemmelliğini doğruluyor ve 2025 ve 2035 AB hedeflerine ulaşma yolunda tam ilerleme kaydediyor: kentsel atıkların geri dönüştürülmesi paya ulaştı %51,4 (2025 hedefi: %55), ambalaj geri dönüşüm oranı %72,8 (2025 hedefi olan %65’in oldukça üzerinde).
Şimdiden 2035’e kadar, şu anda çöp sahasına atılan atık payını yarı yarıya (yüzde 20,1) azaltmak için daha fazla kararlılığa ihtiyaç duyulacak..
İtalya aslında atık yönetimi konusunda başarılı olan dokuz AB üye ülkesinden biriyken, 18 ülke (Fransa, İspanya, Portekiz ve İsveç dahil) belirlenen hedeflere ulaşmaktan hâlâ uzaktır. Gerçekten de sekiz Üye Devlet hâlâ belediye atıklarının %50’sinden fazlasını çöpe atıyor.
Önümüzdeki iki yılın çalışma gündemi
Bu yılki Raporda Assoambiente, ulusal ve Avrupa kurumları için ‘2024-2025 Çalışma Gündemi’ni tanımladı. İtalyan geri dönüşüm endüstrisinin programlı manifestosu 10 puana bölünmüştürKaynak kullanımında gerçek anlamda döngüsel bir ekonomiye geçişe kararlı bir katkı sağlamak.
Geri dönüştürülmüş malzemeler için ‘ne gerekiyorsa’: geri dönüşüm süreçlerinin etkinliği göz ardı edilemez geri kazanılan ürünlerin pazara sürülmesi, bugün kısmen kullanılmıyor. Bu malzemelerin satış pazarları yeterli ekonomik ve mali araçlarla desteklenmelidir: her şeyden önce geri dönüşüm sertifikaları ve beyaz sertifika mekanizmasının genişletilmesi.
Ürünlerdeki geri dönüştürülmüş malzeme kotaları: Geri dönüştürülmüş malzemelerin pazara yerleştirilmesini destekleyen en etkili araçlardan biri, Ürünlerde geri dönüştürülmüş içerik için minimum kotaların belirlenmesi. Bu aracın yanı sıra, güçlendirilmesi PA’nın yeşil alımları (Yeşil Kamu Alımları) ve Asgari Çevre Kriterleri.
Hala: Geri dönüşümden elde edilen malzemeler için indirimli KDV; Geri dönüşümü tamamlayan enerji geri kazanımı: Atık hiyerarşisine saygı gösterilmeli, bu hiyerarşi onu önleme ve geri dönüşüme tabi kılmalı, ancak enerji geri kazanımı olmadan yakma ve depolama sahasına atılma yerine tercih edilmelidir (bu rol güçlendirilmelidir); daha hızlı ve daha kesin yetkilendirme süreçleri: Yeni tesislerin inşası ve mevcut tesislerin güncellenmesi için izin süreçlerinin zamanlamasının hızlandırılması gerekmektedir; Çevre dizaynı: Ürün tasarım aşaması, ürünlerin çevresel etkisinin %80’e kadarını belirler. Geri dönüşümün kalitesini bozan malzemeler içeren malların üretimi veya ithalatından kaçınmaya yönelik politikalar uygulanmalı; yeni ürün üreticisi sorumluluk programları: Bunları tüm yaşam döngüleri boyunca yönetmenin çevresel maliyeti, gerçekten de mal üreticilerinin eline bırakılmalıdır (ki bunlar daha sonra atık haline gelir), böylece üretim süreçlerinin gerçek anlamda yeniden düşünülmesi de teşvik edilir.
Sonunda: İsrafın Sonu kararnameleri (atığı atık olmaktan çıkaran süreçleri yöneten kurallar): AB’deki ortak kriterlerin tanımı, geri dönüştürülmüş ürünlerin somut uygulamalarından başlayarak, pazar ile çevre koruma arasında bir denge sağlanmasını mümkün kılmalıdır; atık taşımacılığı: Ürünlerin ve atıkların sınır ötesi taşınmasına ilişkin disiplinler standartlaştırılmalıdır (şu ana kadar Avrupa atık listesi Kanunları ile Gümrük Kanunları arasında herhangi bir bağlantı yoktur, bu durum gümrük kontrollerinde aşırı takdir yetkisine yol açmaktadır); Arera’nın rolü: Arera tarafından tasarlanan ve çeşitli Kamu İdareleri tarafından uygulanan kurallar sisteminde daha fazla netlik sağlanması önemli görünmektedir.
“İklim değişikliğinin sonuçlarına ilişkin farkındalığın artması ve döngüsel ekonomiye geçiş sürecinde oynadığı aktif rol nedeniyle ve aynı zamanda değişen uluslararası bağlamın ışığında geri dönüşüm operatörlerinin merkeziliği son yıllarda güçleniyor. Ülkemizde üretilen atıkların geri dönüşümünden elde edilebilecek hammadde ve enerjinin bulunması belirleyici bir ekonomik faktör oluşturmaktadır.”, diye yorumladı Assoambiente’nin Tek Dairesel Bölümü başkanı Paolo Barberi.
“Ayrıca bu nedenlerden dolayı Geri dönüşüm endüstrisi, tüm düzenleyici, yasal ve ekonomik engellerin ortadan kaldırılması için politika yapıcılardan yeterli desteğe ihtiyaç duymaktadır. bu da çeşitli tedarik zincirlerinde tam gelişimini engellemektedir. Assoambiente başkanı Chicco Testa, ancak bu şekilde, hem döngüsellik hem de enerji yönlerini etkili bir şekilde durdurabilen, yeşil geçişin gerçek anlamda kolaylaştırıcısı olarak hareket edebilecektir” diye ekledi.