Suriye iç savaşının başladığı senelerda Esed rejiminin ataklarında evvel Hama vilayetinde eşini kaybeden yaşlı bayan, akınların ağırlaşması üzerine 5 oğluyla Halep ilçe merkezindeki akrabalarının yanına göç etti.
Esed rejiminin 2015`teki hücumlarında arka arda 4 çocuğunu kaybeden Sabır, hayatta kalan tek oğluyla Halep`ten Bab bölgesine geçti.
ESED REJİMİ, EŞİNİ VE 5 ÇOCUĞUNU KATLETTİ
Bab`ın Tedif beldesinde, 2018`de yardımseverlerin verdiği konutta, hayatta kalan tek oğlu Bekri ile yaşayan Hamalı bayan, Esed rejiminin silahlı taarruzunda onu da kaybetti.
Yaklaşık 3 yıldır yalnız başına cephe sınırındaki Tedif`de kalan Ayşe Sabır, kapısı ve penceresi olmayan 2 odalı konutta ömür çabası veriyor.
Şarapnellerle kaplı konutunda geceleri içeri girip kendisini korkutan köpekleri engelleyecek bir kapı isteyen Ayşe anne, yaşlı ve hasta haliyle Tedif beldesinde yalnızlığını ve acısını dindirmek için son öldürülen oğlunun mezarında teselli arıyor. Yaşlı bayan, ramazanda hayırseverlerin uzatacağı yardım elini bekliyor.
“BEŞŞAR ESED ÇOCUKLARIMI KATLETTİ”
AA’nın haberine göre, rejim ataklarında yuvası yıkılan Ayşe Sabır, öyküsünü ve ramazanda karşılaştığı zorlukları anlattı. Sabır, “Beşşar Esed çocuklarımı katletti. 85 yaşındayım. Hamalıyım. Taarruzlar daha sonrası Hama`dan Halep`e göç ettik. Azez`e göç ettik. Oradaki hayırseverler bana ilaç getirdi. Bende şeker, tansiyon ve kolesterol var. Meskenin kapısı yok. Geçen içeriye bir köpek girdi. Çok korktum. Naylon çektik.” dedi.
“CESETLERİNİN NEREDE OLDUĞUNU BİLE BİLMİYORUM”
Yaşadıkları karşında ayakta durmaya çalışan Ayşe, “5 oğlum vardı. 22 yaşındaki oğlumu silahla taradılar. Rejim yaptı bunu. Başka evlatlarımı da kaybettim. Cesetlerinin nerede olduğunu bile bilmiyorum. Yalnızca oğlum Bekri`nin mezarını biliyorum.” diye konuştu.
“KAPI LAZIM LAKİN KİMSE YARDIMCI OLMUYOR”
Yaşlı bayan, meskenine komşularından birinin aydınlatması için lamba ve sınır çektiğini belirterek “Konutta tek başıma epey korkuyorum. Kapım yok. Köpek girdi içeri. Kapı lazım lakin kimse yardımcı olmuyor.” ifadelerini kullandı.
Ayşe Sabır, ailesinden kimsenin kalmadığını vurgulayarak kelamlarını şu biçimde tamamladı: “Gidecek bir yerim de yok. Oruç tutuyorum. Birileri yardım ederse orucumu yemekle açıyorum, birden fazla vakit sıkıntı bulduğum su ile orucumu açıyorum.”
Esed rejiminin 2015`teki hücumlarında arka arda 4 çocuğunu kaybeden Sabır, hayatta kalan tek oğluyla Halep`ten Bab bölgesine geçti.
ESED REJİMİ, EŞİNİ VE 5 ÇOCUĞUNU KATLETTİ
Bab`ın Tedif beldesinde, 2018`de yardımseverlerin verdiği konutta, hayatta kalan tek oğlu Bekri ile yaşayan Hamalı bayan, Esed rejiminin silahlı taarruzunda onu da kaybetti.
Yaklaşık 3 yıldır yalnız başına cephe sınırındaki Tedif`de kalan Ayşe Sabır, kapısı ve penceresi olmayan 2 odalı konutta ömür çabası veriyor.
Şarapnellerle kaplı konutunda geceleri içeri girip kendisini korkutan köpekleri engelleyecek bir kapı isteyen Ayşe anne, yaşlı ve hasta haliyle Tedif beldesinde yalnızlığını ve acısını dindirmek için son öldürülen oğlunun mezarında teselli arıyor. Yaşlı bayan, ramazanda hayırseverlerin uzatacağı yardım elini bekliyor.
“BEŞŞAR ESED ÇOCUKLARIMI KATLETTİ”
AA’nın haberine göre, rejim ataklarında yuvası yıkılan Ayşe Sabır, öyküsünü ve ramazanda karşılaştığı zorlukları anlattı. Sabır, “Beşşar Esed çocuklarımı katletti. 85 yaşındayım. Hamalıyım. Taarruzlar daha sonrası Hama`dan Halep`e göç ettik. Azez`e göç ettik. Oradaki hayırseverler bana ilaç getirdi. Bende şeker, tansiyon ve kolesterol var. Meskenin kapısı yok. Geçen içeriye bir köpek girdi. Çok korktum. Naylon çektik.” dedi.
“CESETLERİNİN NEREDE OLDUĞUNU BİLE BİLMİYORUM”
Yaşadıkları karşında ayakta durmaya çalışan Ayşe, “5 oğlum vardı. 22 yaşındaki oğlumu silahla taradılar. Rejim yaptı bunu. Başka evlatlarımı da kaybettim. Cesetlerinin nerede olduğunu bile bilmiyorum. Yalnızca oğlum Bekri`nin mezarını biliyorum.” diye konuştu.
“KAPI LAZIM LAKİN KİMSE YARDIMCI OLMUYOR”
Yaşlı bayan, meskenine komşularından birinin aydınlatması için lamba ve sınır çektiğini belirterek “Konutta tek başıma epey korkuyorum. Kapım yok. Köpek girdi içeri. Kapı lazım lakin kimse yardımcı olmuyor.” ifadelerini kullandı.
Ayşe Sabır, ailesinden kimsenin kalmadığını vurgulayarak kelamlarını şu biçimde tamamladı: “Gidecek bir yerim de yok. Oruç tutuyorum. Birileri yardım ederse orucumu yemekle açıyorum, birden fazla vakit sıkıntı bulduğum su ile orucumu açıyorum.”