“İklim krizi, sulak alanların ve sucul ekosistemlerin geleceğini, biyolojik çeşitliliğin hazine sandıklarını ve aşırı hava olaylarına karşı doğal panzehirleri tehdit ediyor. Tartmak, Akdeniz seviyesinin yükseltilmesi, sulak alanlara ev sahipliği yaptıkları büyük sahillerin ortadan kaybolmasına yol açabilir, Yüksek adriyatik kıyı lagünleri (Delta del Po, Venedik lagünü, sınıf-Marano ve Panzano lagünleri), Cagliari Körfezi, Manfredonia ve Margherita di Savoia arasındaki sahil ve kuraklık dönemlerinin frekans ve yoğunluğundaki artış gibi 2024'te tüm Güney İtalya'nın üstüne dizlerine, Po Vadisi'ne ve Toskana, Umbria ve Marche arasındaki farklı alanlara getirdi “. Stok almak, uluslararası ve ulusal çalışmaların en son verilerini ve bölgesel çevrelerin katkılarını toplayarak, 'su ekosistemleri 2025' odağını yayınlayan Legambiente'dir. 2 Şubat 2025 ıslak alanların Dünya Günü (Bu yıl 'Ortak geleceğimiz için sulak alanları koruyun – geliştirmek, korumak, ilham vermek' sloganından)
İtalya'da 57 uluslararası öneme sahip sulak alanlar
Son 300 yılda (1700'den 2000'e kadar) Sulak Alanların% 75'ini kaybetti – İtalya dergisinde (15 bölgede dağıtılan uluslararası öneme sahip 57 sulak alan) yayınlanan bir araştırmaya göre – derneği yeniden yapılandırıyor, analiz ediyor Çeşitli katkılar – küresel olarak, IPBES raporu, sulak alanların% 85'inin şimdi bir kaybolma riskinde olduğunu ve onlarla IUCN kırmızı listesinde kayıtlı 23.496 tatlı su hayvanından 4.294 türün dekapod kabukluların% 30'u (karides, crabs, karides), tatlı su balıklarının% 26'sı ve Hadies'in% 16'sı (yusufçuklar, nedime).
En tehditkâr
Odak noktasında Legambiente 'kristal tabutlar' veya iklim kriziyle en çok tehdit edilen sulak alanları tanımlar. Gibi Delta del Po (Kuraklık ile uğraşan Veneto-Emilia-Romagna), 2022'de en kötü yağsız hidrolojik dönemini ve akiferlerin tuzlu sudan (Cuneo Salino'nun yükselişi) kirlenmesine neden olan deniz seviyesinin yükseltilmesiyle kayıt yaptırıyor, Biyoçeşitlilik, tarım ve tüm toplulukların su temini konusunda ciddi yankılarla. . Trasimeno Gölü (Umbria), 2024 yazında yağmur suyunun%40 oranında azaldığını gören, yamaç seviyelerindeki göreceli azalma ve kaynakların becerileri ortalama değerlerden daha düşük. Basilicata'da San Giuliano Gölü (MT) 2024 yılında su hacimlerinde%60-70'lik bir azalma kaydetti. Sicilya'da Pergusa Gölü (EN), geçen yaz tamamen kurudu. Lazio'da bir başka 'özel gözlemlenen' Castelporziano Başkanlık Tenuta'nın 'Doğal Havuzları' (RM): 2000 yılından bu yana, bu önemli kapanış doğal su rezervasyonlarının% 43'ü zaten kaybolmuş (periyodik ve/veya ara sıra ve mütevazı boyut), makro omurgalananlar, omurgalılar ve nadir bitkiler açısından zengin çok kırılgan habitatlar.
Yapılacak eylemler
“2030 için AB biyolojik çeşitlilik stratejisinin uygulanmasında İtalya'nın gecikmelerini ve doğa restorasyon yasasını” hatırlayan Legambente, hükümete “sadece ekonomik kaynakların ve müdahalelerin geliştirilmesinde değil ciddi bir taahhüt soruyor İklim krizine önleme, hafifletme ve adaptasyon, aynı zamanda ekosistemlerin korunması ve restorasyonunda su ve sulak alanlar “.
Üç öncelik: “2030 yılına kadar sucul ekosistemlerin ve sulak alanların% 30'unun ve% 10 korumanın katı bir şekilde korunması, korunan doğal olan ulusal ve bölgesel yasalar tarafından öngörülenlerden başlayarak yeni parkların ve nehir rezervlerinin kurulmasını hızlandırarak Natura 2000 ağının nehir alanlarının yönetimini parklara ve mevcut rezervlere emanet eden alanlar ve Natura 2000 ağı; Buna ek olarak, Yeşil Swan hükümetten “COP 16'nın 'ikinci yarısını' (Roma'da 25-27 Şubat arasında), yoksul ülkelerde doğanın korunmasını finanse etme konusunda bir anlaşmaya varmaktan ve daha genel olarak boşa harcamasını ister. , Kunming-Montreal (COP 15) hedeflerinin tam ve etkili bir şekilde uygulanması için biyolojik çeşitlilik için finansal kaynakların nasıl harekete geçirileceği konusunda “.
“Tam iklim krizinde, sulak alanların ve sucul ekosistemlerin değeri önemli ölçüde büyür: biyolojik çeşitliliği korumanın yanı sıra, büyük miktarlarda karbon depolarlar, sel riskini tartışan fazla yağmurları emer, kuraklık başlangıcını yavaşlatır ve sıkıntıya indirgemek Su minimaldir – Legambiente Biyoçeşitlilik Başkanı Stefano Raimondi ilan eder – İtalyan hükümeti, biyolojik çeşitlilik stratejisinin 2030'a ve doğa restorasyon yasasına uygulanmasındaki gecikmeleri kurtarır; Kesinlikle karşı çıkmış ancak temel bir reform, ikincisi, 1 Eylül 2026'ya kadar, Avrupa Komisyonu'na, kötü durumdan iyi duruma kadar habitatların en az% 30'unu bildirmek için ulusal bir restorasyon planı, ulusal bir restorasyon planı 2030 yılına kadar yasa ve 2050 yılına kadar% 90. Ayrıca, Biyoçeşitlilik Direktiflerine (Kuş Kuş Direktifi ve Erişim Düzenlemesi gibi) uymaması nedeniyle AB'den aldığı çok sayıda referansdan da kaynaklanmaktadır “.
İtalya'da 57 uluslararası öneme sahip sulak alanlar
Son 300 yılda (1700'den 2000'e kadar) Sulak Alanların% 75'ini kaybetti – İtalya dergisinde (15 bölgede dağıtılan uluslararası öneme sahip 57 sulak alan) yayınlanan bir araştırmaya göre – derneği yeniden yapılandırıyor, analiz ediyor Çeşitli katkılar – küresel olarak, IPBES raporu, sulak alanların% 85'inin şimdi bir kaybolma riskinde olduğunu ve onlarla IUCN kırmızı listesinde kayıtlı 23.496 tatlı su hayvanından 4.294 türün dekapod kabukluların% 30'u (karides, crabs, karides), tatlı su balıklarının% 26'sı ve Hadies'in% 16'sı (yusufçuklar, nedime).
En tehditkâr
Odak noktasında Legambiente 'kristal tabutlar' veya iklim kriziyle en çok tehdit edilen sulak alanları tanımlar. Gibi Delta del Po (Kuraklık ile uğraşan Veneto-Emilia-Romagna), 2022'de en kötü yağsız hidrolojik dönemini ve akiferlerin tuzlu sudan (Cuneo Salino'nun yükselişi) kirlenmesine neden olan deniz seviyesinin yükseltilmesiyle kayıt yaptırıyor, Biyoçeşitlilik, tarım ve tüm toplulukların su temini konusunda ciddi yankılarla. . Trasimeno Gölü (Umbria), 2024 yazında yağmur suyunun%40 oranında azaldığını gören, yamaç seviyelerindeki göreceli azalma ve kaynakların becerileri ortalama değerlerden daha düşük. Basilicata'da San Giuliano Gölü (MT) 2024 yılında su hacimlerinde%60-70'lik bir azalma kaydetti. Sicilya'da Pergusa Gölü (EN), geçen yaz tamamen kurudu. Lazio'da bir başka 'özel gözlemlenen' Castelporziano Başkanlık Tenuta'nın 'Doğal Havuzları' (RM): 2000 yılından bu yana, bu önemli kapanış doğal su rezervasyonlarının% 43'ü zaten kaybolmuş (periyodik ve/veya ara sıra ve mütevazı boyut), makro omurgalananlar, omurgalılar ve nadir bitkiler açısından zengin çok kırılgan habitatlar.
Yapılacak eylemler
“2030 için AB biyolojik çeşitlilik stratejisinin uygulanmasında İtalya'nın gecikmelerini ve doğa restorasyon yasasını” hatırlayan Legambente, hükümete “sadece ekonomik kaynakların ve müdahalelerin geliştirilmesinde değil ciddi bir taahhüt soruyor İklim krizine önleme, hafifletme ve adaptasyon, aynı zamanda ekosistemlerin korunması ve restorasyonunda su ve sulak alanlar “.
Üç öncelik: “2030 yılına kadar sucul ekosistemlerin ve sulak alanların% 30'unun ve% 10 korumanın katı bir şekilde korunması, korunan doğal olan ulusal ve bölgesel yasalar tarafından öngörülenlerden başlayarak yeni parkların ve nehir rezervlerinin kurulmasını hızlandırarak Natura 2000 ağının nehir alanlarının yönetimini parklara ve mevcut rezervlere emanet eden alanlar ve Natura 2000 ağı; Buna ek olarak, Yeşil Swan hükümetten “COP 16'nın 'ikinci yarısını' (Roma'da 25-27 Şubat arasında), yoksul ülkelerde doğanın korunmasını finanse etme konusunda bir anlaşmaya varmaktan ve daha genel olarak boşa harcamasını ister. , Kunming-Montreal (COP 15) hedeflerinin tam ve etkili bir şekilde uygulanması için biyolojik çeşitlilik için finansal kaynakların nasıl harekete geçirileceği konusunda “.
“Tam iklim krizinde, sulak alanların ve sucul ekosistemlerin değeri önemli ölçüde büyür: biyolojik çeşitliliği korumanın yanı sıra, büyük miktarlarda karbon depolarlar, sel riskini tartışan fazla yağmurları emer, kuraklık başlangıcını yavaşlatır ve sıkıntıya indirgemek Su minimaldir – Legambiente Biyoçeşitlilik Başkanı Stefano Raimondi ilan eder – İtalyan hükümeti, biyolojik çeşitlilik stratejisinin 2030'a ve doğa restorasyon yasasına uygulanmasındaki gecikmeleri kurtarır; Kesinlikle karşı çıkmış ancak temel bir reform, ikincisi, 1 Eylül 2026'ya kadar, Avrupa Komisyonu'na, kötü durumdan iyi duruma kadar habitatların en az% 30'unu bildirmek için ulusal bir restorasyon planı, ulusal bir restorasyon planı 2030 yılına kadar yasa ve 2050 yılına kadar% 90. Ayrıca, Biyoçeşitlilik Direktiflerine (Kuş Kuş Direktifi ve Erişim Düzenlemesi gibi) uymaması nedeniyle AB'den aldığı çok sayıda referansdan da kaynaklanmaktadır “.