MÖ 480 Himera Muharebesi’nde Yunan kuvvetleri, işgalci Kartacalıları, dünya çapında bir barış ve refah dönemini başlatan bir zaferle yendi. Ancak Herodotus gibi tarihçiler zaferi Yunan kahramanlığının ve metanetinin bir zaferi olarak selamlarken, son zamanlarda keşfedilen toplu mezarlar üzerinde yapılan araştırmalar, savaşçıların önemli sayıda Yunan olmayan savaşçıları da içerdiğini ortaya çıkardı. Yeni bir çalışma, şiddetle ölen erkeklerin Baltık bölgesi ve Avrasya bozkırları kadar uzak yerlerden geldiğini ortaya çıkardı ve bu savaşların doğası ve Klasik dünyada olağanüstü uzun mesafelerdeki insan hareketleri hakkında fikir verdi.
Ulusal Bilimler Akademisi Bildiriler Kitabında yayınlanan “Klasik dönem Yunan ordusunun çeşitli genetik kökenleri” adlı yeni makale, bu yabancı savaşçılara genomik bir bakış atıyor. Önceki bir çalışmada, toplu mezarlardakilerin dörtte üçünün “yerel olmayan” olarak tanımlanması için izotoplar kullanıldı. Şimdi, bu çalışmanın arkeologları – Genetik ve İnsan Evrimsel Biyoloji Profesörü David Reich, ortak yazar Laurie Rietsema (Georgia Üniversitesi) ve Britney Kyle (Kuzey Colorado Üniversitesi) dahil olmak üzere, derinlemesine bir dalış yapmayı başardılar. bu toplu mezarlardan 16 kişiden (ve ayrıca Sicilya’dan 38 diğer antik insandan) genom çapında verilere dönüştürüldü. Reich, analizlerinin, büyük ölçüde paralı askerler olduğu varsayılan toplu mezarlardaki kişilerin Ukrayna, Baltık bölgesi (modern Letonya) ve Trakya (modern Bulgaristan) gibi çok uzak yerlerden geldiğini ortaya koyduğunu söyledi.
Araştırmayı yöneten Alissa Mittnik, “Birçok bölgeden insanların bu savaşa katılmış olması gerektiğine dair bir fikrimiz vardı, ancak nereden geldiklerine dair henüz bir ipucu yoktu” dedi. genetik analiz ve başka bir ortak ilk yazar.
“Bu tür veriler, kaliteli veriler açısından DNA’nızı kişisel bir soy testi şirketine göndermekten elde edilenlere benzer.”
— David Reich, genetik ve insanın evrimsel biyolojisi profesörü
Tarih yardımcı olmadı. Reich, “Tarihsel kayıtlardan bu olay hakkında çok şey yazıldı, ancak tüm tarihsel bilgilerin önyargıları var” dedi. Yunanlıların bu savaşta ve Yunan dünyasının diğer ucu olan Salamis ve Thermopylae’de yaklaşık aynı zamanlarda işgalci Perslerle yapılan savaşlarda gösterdiği bariz kahramanlığı belgelemek, “bu dönemde Yunan kimliği için önemliydi.”
Bu hesapların bir yönü orduların yapısı olmuştur. Mittnik, “Bu dönemde paralı askerlerin yaygın olarak kullanıldığı bilinmesine rağmen, Yunan tarihçiler Himera’da paralı askerlerin yer aldığından bahsetmedi” dedi. “Yunanlılar tarafından yabancı barbarlar olarak kabul edilecek insanlar olurdu.”
Ekip, kemiklerden ve dişlerden çıkarılan DNA’yı kullanarak, bu Yunan olmayan savaşçıların kökenleri hakkında şaşırtıcı bilgiler sağlıyor. Reich, “Genomda on binlerce ve hatta bazen bir milyondan fazla pozisyondan veriye sahibiz” dedi. “Bu tür veriler, kaliteli veriler açısından DNA’nızı kişisel bir soy testi şirketine göndermekten elde edilenlere benzer.” Reich, verilerin, ekibin eski Sicilya halkının atalarını başkalarının atalarıyla “mükemmel bir doğrulukla” karşılaştırmasına izin verdiğini söyledi.
“Genetik ve izotopik sonuçların birleştirilmesi, bize insanların genetik ataları hakkında bilgi veriyor ve nerede büyüdükleri hakkında güçlü ipuçları veriyor.” Örneğin, “İki kişinin o zamanki Baltık bölgesine özgü bir soya sahip olduğunu, ikisinin Kuzey Balkanlar’a özgü bir soya sahip olduğunu ve ikisinin de Karadeniz’in kuzeyindeki bozkırlara özgü bir soya sahip olduğunu” söyledi.
Bu bulgular, antik dünyadaki hareket modellerine ışık tutuyor. Mittnik, “Bu, insanların yaşamları boyunca uzun mesafeler kat ettiklerine dair doğrudan kanıt sağlıyor ve böyle bir seyahat için motivasyonun sadece ticaret değil, savaşa katılmak olduğunu gösteriyor” dedi.
“Savaş,” diye ekledi Reich, “insanları özellikle çok uzak yerlerden çekmişe benziyor.”
Almanya’da kendi araştırma grubunu kuran Mittnik için bu çalışma daha geniş bir programa çok iyi uyuyor. “Toplulukların dinamikleri hakkında bilgi edinmek için eski DNA’yı kullanmakla ilgileniyorum” dedi. “Ayrıca aile ağaçlarını yeniden inşa etmeye ve bu soyağaçlarındaki kalıpları inceleyerek sosyal organizasyon hakkında neler gösterebileceklerini öğrenmeye çalışıyorum.”
Reich, olasılıkların küresel olduğunu söyledi. “Genetik veriler, izotopik ve arkeolojik verileri tamamlıyor ve bunları birleştirerek geçmişe dair daha zengin ve daha incelikli bir anlayış elde ediyoruz.”
Ulusal Bilimler Akademisi Bildiriler Kitabında yayınlanan “Klasik dönem Yunan ordusunun çeşitli genetik kökenleri” adlı yeni makale, bu yabancı savaşçılara genomik bir bakış atıyor. Önceki bir çalışmada, toplu mezarlardakilerin dörtte üçünün “yerel olmayan” olarak tanımlanması için izotoplar kullanıldı. Şimdi, bu çalışmanın arkeologları – Genetik ve İnsan Evrimsel Biyoloji Profesörü David Reich, ortak yazar Laurie Rietsema (Georgia Üniversitesi) ve Britney Kyle (Kuzey Colorado Üniversitesi) dahil olmak üzere, derinlemesine bir dalış yapmayı başardılar. bu toplu mezarlardan 16 kişiden (ve ayrıca Sicilya’dan 38 diğer antik insandan) genom çapında verilere dönüştürüldü. Reich, analizlerinin, büyük ölçüde paralı askerler olduğu varsayılan toplu mezarlardaki kişilerin Ukrayna, Baltık bölgesi (modern Letonya) ve Trakya (modern Bulgaristan) gibi çok uzak yerlerden geldiğini ortaya koyduğunu söyledi.
Araştırmayı yöneten Alissa Mittnik, “Birçok bölgeden insanların bu savaşa katılmış olması gerektiğine dair bir fikrimiz vardı, ancak nereden geldiklerine dair henüz bir ipucu yoktu” dedi. genetik analiz ve başka bir ortak ilk yazar.
“Bu tür veriler, kaliteli veriler açısından DNA’nızı kişisel bir soy testi şirketine göndermekten elde edilenlere benzer.”
— David Reich, genetik ve insanın evrimsel biyolojisi profesörü
Tarih yardımcı olmadı. Reich, “Tarihsel kayıtlardan bu olay hakkında çok şey yazıldı, ancak tüm tarihsel bilgilerin önyargıları var” dedi. Yunanlıların bu savaşta ve Yunan dünyasının diğer ucu olan Salamis ve Thermopylae’de yaklaşık aynı zamanlarda işgalci Perslerle yapılan savaşlarda gösterdiği bariz kahramanlığı belgelemek, “bu dönemde Yunan kimliği için önemliydi.”
Bu hesapların bir yönü orduların yapısı olmuştur. Mittnik, “Bu dönemde paralı askerlerin yaygın olarak kullanıldığı bilinmesine rağmen, Yunan tarihçiler Himera’da paralı askerlerin yer aldığından bahsetmedi” dedi. “Yunanlılar tarafından yabancı barbarlar olarak kabul edilecek insanlar olurdu.”
Ekip, kemiklerden ve dişlerden çıkarılan DNA’yı kullanarak, bu Yunan olmayan savaşçıların kökenleri hakkında şaşırtıcı bilgiler sağlıyor. Reich, “Genomda on binlerce ve hatta bazen bir milyondan fazla pozisyondan veriye sahibiz” dedi. “Bu tür veriler, kaliteli veriler açısından DNA’nızı kişisel bir soy testi şirketine göndermekten elde edilenlere benzer.” Reich, verilerin, ekibin eski Sicilya halkının atalarını başkalarının atalarıyla “mükemmel bir doğrulukla” karşılaştırmasına izin verdiğini söyledi.
“Genetik ve izotopik sonuçların birleştirilmesi, bize insanların genetik ataları hakkında bilgi veriyor ve nerede büyüdükleri hakkında güçlü ipuçları veriyor.” Örneğin, “İki kişinin o zamanki Baltık bölgesine özgü bir soya sahip olduğunu, ikisinin Kuzey Balkanlar’a özgü bir soya sahip olduğunu ve ikisinin de Karadeniz’in kuzeyindeki bozkırlara özgü bir soya sahip olduğunu” söyledi.
Bu bulgular, antik dünyadaki hareket modellerine ışık tutuyor. Mittnik, “Bu, insanların yaşamları boyunca uzun mesafeler kat ettiklerine dair doğrudan kanıt sağlıyor ve böyle bir seyahat için motivasyonun sadece ticaret değil, savaşa katılmak olduğunu gösteriyor” dedi.
“Savaş,” diye ekledi Reich, “insanları özellikle çok uzak yerlerden çekmişe benziyor.”
Almanya’da kendi araştırma grubunu kuran Mittnik için bu çalışma daha geniş bir programa çok iyi uyuyor. “Toplulukların dinamikleri hakkında bilgi edinmek için eski DNA’yı kullanmakla ilgileniyorum” dedi. “Ayrıca aile ağaçlarını yeniden inşa etmeye ve bu soyağaçlarındaki kalıpları inceleyerek sosyal organizasyon hakkında neler gösterebileceklerini öğrenmeye çalışıyorum.”
Reich, olasılıkların küresel olduğunu söyledi. “Genetik veriler, izotopik ve arkeolojik verileri tamamlıyor ve bunları birleştirerek geçmişe dair daha zengin ve daha incelikli bir anlayış elde ediyoruz.”