Harper, Deneyci 2’ye deliymiş gibi baktı. Alexander Junxiang Chen bakışı dikkate almadı ve sekansı yeniden başlattı: Uzattığı elinin etrafına lastik bir tokmakla hafifçe vurarak eline vuruyormuş gibi yaptı ve acı içinde haykırdı.
İlk kez, 6 yaşında, ten rengi bir buğday teriyeri olan Harper endişeli görünüyordu, Bilim Junior’a doğru yürüdü ve onun yüzünü yaladı. İkinci kez, Harper daha temkinli göründü ve sadece Chen’i inceledi. Üçüncü kez, o üstesinden geldi. Tokmak aşağı indiğinde irkildi ve sanki “Ne yapıyorsun?”
Northwest’in bodrum katındaki bitişik odada bulunan küçük bir öğrenci grubu, olayları bir kamera görüntüsü ve tek yönlü bir ayna aracılığıyla izledi. Sınıfları – HEB 1353, “Köpekler: Davranış, Evrim ve Evcilleştirme” – tüm köpek severlerin, özellikle de sahiplerinin bir noktada kendilerine sordukları bir soruyu inceler: Köpek bunu neden yaptı?
Bilimlı sinirbilimci Erin Hecht, öğrencilerine kendilerini Harper’ın pençelerine atmaya ve Harper’ın ne düşündüğünü değerlendirmeye çalışırken, “İfadelerini antropomorfize etmemek gerçekten zor,” dedi.
Disney’in popüler “Paw Patrol”u gibi animasyon gösterilerinde köpekler konuşabilme yeteneğine sahiptir, böylece ne düşündüklerini veya hissettiklerini söyleyebilirler. Gerçek köpeklerin iletişim kurmak için yalnızca jestleri ve seslendirmeleri vardır: üzgün köpek yavrusu gözleri, karnının üzerinde yuvarlanma, dışarı çıkmak istediğini göstermek için sabırsız bir hırıltı, bir ödül için havlama.
Sınıftaki öğrenciler, bir dizi köpek davranışını, nasıl evrimleştiğini ve insan davranışıyla nasıl ilişkili olduklarını inceler.
İnsan ve Evrimsel Biyoloji Bölümü’nde Evrimsel Sinirbilim Laboratuvarı ve Köpek Beyinleri Projesi’ne başkanlık eden, insanın evrimsel biyolojisi yardımcı doçenti Hecht, “İnsanlar da hayvandır” dedi. “Davranışsal adaptasyonlarımız, tıpkı gezegendeki diğer tüm türler gibi seçilim baskılarına yanıt olarak gelişti. Öğrencilerin (ve bilim adamlarının) diğer hayvanlardaki davranışların evrimi hakkında düşünmesi genellikle daha kolaydır. Sınıfta köpekler, davranış araştırmalarına evrimsel bir bakış açısı uygulamak için erişilebilir ve tanıdık bir erişim noktası sağlıyor.”
Kursun ilk bölümü bir konferans semineri gibi ilerlerken, ikinci bölüm öğrencilerin köpek davranışını ölçtüğü ve analiz ettiği uygulamalı bir laboratuvardır. Çalıştıkları hayvanlar, genellikle Bilim fakültesi ve personeli olmak üzere gönüllülere aittir.
Dersler için, kursun lisansüstü asistanı Hecht ve Sophie Barton, evcilleştirme teorileri ve köpek türlerinin varyasyonundan sosyal iletişim tarzlarının ve yeteneklerinin türler arasında nasıl farklılık gösterdiğine kadar çeşitli konularda okumalar veriyor.
Mallory McCoy, Harper’a iyi yapılmış bir iş için bir ödül verir.
Tartışmalar genellikle canlıdır, dedi Isabel Levin ’25.
Levin, “Bu, insanların daha önce aldığım diğer tüm sınıflardan çok daha ilgili olduğu küçük, tartışmaya dayalı bir sınıftaki ilk deneyimim,” dedi. “Herkes gerçekten ilgileniyor ve katılmak istiyor.”
Sınıf, kayıt sırasında sıcak bir maldı. Kırk beş öğrenci başvurdu ama Hecht, herkesin laboratuvardaki köpeklerle yakından çalışma şansı bulması için 12 öğrenciyle sınırladı. Gelecekte sınıf mevcudunu büyütmeyi umuyor.
Harper ile deneyde başrolü üstlenen Chen, hiç köpek yetiştirmedi ama genel olarak hayvan davranışlarıyla ilgileniyor ve laboratuvar deneyimi kazanıyor.
Emily Ruiz ’25, kursu neden aldığı konusunda çekingen değil. Ruiz, “Davranışla gerçekten ilgileniyorum… ama aynı zamanda köpeklerle de çalışıyorsun,” diye alay etti.
Canine Brains Proje odası, rahat bir kanepe, çalışma masası, bilgisayar ve canlı kamera beslemeli büyük bir ekran ile standart bir laboratuvar ofisine benziyor. Ancak masanın üzerinde her zaman bol miktarda köpek maması bulunur. Deney odası, birkaç mobilya parçası ve yerleri işaretlemek için zemine bantlanmış bölümler dışında ses geçirmez ve seyrektir.
Testler, çoğu köpeğin yeni bir insanla tanışmak, problem çözmek, insanlarla iletişim kurmak ve yalnız bırakılmak gibi günlük yaşamlarında karşılaştıkları deneyimleri çoğaltmak içindir. Sahipler ayrıca köpeğin yaşam öyküsü, mizaç ve evdeki davranışlarıyla ilgili bazı boşlukları doldurmak için bir anket doldururlar.
Hecht, “Araştırmanın temel amacı, köpeklerde meydana gelen davranış değişikliklerini anlamak ve ardından hangi özelliklerin birbiriyle ilişkili olduğunu incelemeye çalışıyoruz” dedi. “Örneğin, sahibi ayrıldığında evde daha endişeli olan köpeklerin, sahibinden ayrıldıklarında yeni bir ortamda stres gösterme olasılıkları daha mı yüksek? Her ikisi de odaya geri döndüklerinde, deneycinin aksine, önce sahibiyle temas kurma olasılıkları daha mı yüksek? Farklı faktörlerin köpek davranışını nasıl etkilediğine bakıyoruz.”
İmkansız Görev adı verilen ilk test, tezgahın üzerine bir ödül bırakıldığında ve ardından kapalı bir kavanoza yerleştirildiğinde, köpeğin izin veya yardım için sahibine veya deneyi yapan kişiye bakıp bakmayacağına bakar. İkinci testte gözlemciler, sahibi ve deneyi yapan kişi beş dakikalık bir aradan sonra geri döndüğünde köpeğin nasıl tepki verdiğini görüyor. Bir sonraki deney, köpeğin incinen birine nasıl tepki verdiğini içerir ve sonuncusu, köpeğin hangi patiyi tercih ettiğini belirlemektir.
Hecht, testlerde doğru ve yanlış davranışlar olmadığını söyledi. Bir yetiştirme çiftliğinden kurtarma yavrusu olan Harper, Chen’in tezgaha bıraktığı bir ödülü görmezden gelir. Bu, iyi davranan ve sahiplerinden tedaviye gitmek için izin bekleyen köpeklerde olma eğilimindedir. Görünüşe göre Harper, tezgahlardan yiyecek almaktan kaçınmak için eğitilmişti.
Harper birkaç dakika yalnız kaldıktan sonra havlamaya başlayınca ve sakinleşemeyince ayrılık görevi de yarıda kaldı. Chen ve Harper’ın sahibi, HEB’nin akademik koordinatörü Mallory McCoy odaya tekrar girdiğinde Harper, Chen’i geçerek doğruca McCoy’a koştu.
“Cırt cırtlı köpek,” diye güldü McCoy.
Harper’ın tamamladığı tek testler empati ve pati testleriydi. Sınıf, test edecekleri diğer 21 köpeğin verileriyle birleştirdiğinde veriler faydalı olacaktır. Daha sonra onu analiz edecekler ve test edecekleri teoriler oluşturacaklar.
“Annelerini ve yavru arkadaşlarını terk ettiklerinden beri yalnızca tek bir sahibi olan köpeklerin, deneyi yapan kişiyle sahiplerine göre daha az etkileşimde olup olmadıklarını veya sahipleri tarafından tamamlanan bir eğitilebilirlik anketinde yüksek puan alan köpeklerin de bakma olasılıklarının daha yüksek olup olmadığını araştırabilirler. imkansız görev sırasında ‘yardım’ için sahibi, ”dedi Hecht.
Harper’a gelince, hak ettiği birkaç ödül ve projede yer aldığını gösteren şık bir kırmızı bandana aldıktan sonra eve gitmekten mutlu görünüyordu.
“Sen bir Canine Brains mezunusun!” Öğrenciler tezahürat yaparken ve sırayla onu okşarken McCoy, Harper’a söyledi.
İlk kez, 6 yaşında, ten rengi bir buğday teriyeri olan Harper endişeli görünüyordu, Bilim Junior’a doğru yürüdü ve onun yüzünü yaladı. İkinci kez, Harper daha temkinli göründü ve sadece Chen’i inceledi. Üçüncü kez, o üstesinden geldi. Tokmak aşağı indiğinde irkildi ve sanki “Ne yapıyorsun?”
Northwest’in bodrum katındaki bitişik odada bulunan küçük bir öğrenci grubu, olayları bir kamera görüntüsü ve tek yönlü bir ayna aracılığıyla izledi. Sınıfları – HEB 1353, “Köpekler: Davranış, Evrim ve Evcilleştirme” – tüm köpek severlerin, özellikle de sahiplerinin bir noktada kendilerine sordukları bir soruyu inceler: Köpek bunu neden yaptı?
Bilimlı sinirbilimci Erin Hecht, öğrencilerine kendilerini Harper’ın pençelerine atmaya ve Harper’ın ne düşündüğünü değerlendirmeye çalışırken, “İfadelerini antropomorfize etmemek gerçekten zor,” dedi.
Disney’in popüler “Paw Patrol”u gibi animasyon gösterilerinde köpekler konuşabilme yeteneğine sahiptir, böylece ne düşündüklerini veya hissettiklerini söyleyebilirler. Gerçek köpeklerin iletişim kurmak için yalnızca jestleri ve seslendirmeleri vardır: üzgün köpek yavrusu gözleri, karnının üzerinde yuvarlanma, dışarı çıkmak istediğini göstermek için sabırsız bir hırıltı, bir ödül için havlama.
Sınıftaki öğrenciler, bir dizi köpek davranışını, nasıl evrimleştiğini ve insan davranışıyla nasıl ilişkili olduklarını inceler.
İnsan ve Evrimsel Biyoloji Bölümü’nde Evrimsel Sinirbilim Laboratuvarı ve Köpek Beyinleri Projesi’ne başkanlık eden, insanın evrimsel biyolojisi yardımcı doçenti Hecht, “İnsanlar da hayvandır” dedi. “Davranışsal adaptasyonlarımız, tıpkı gezegendeki diğer tüm türler gibi seçilim baskılarına yanıt olarak gelişti. Öğrencilerin (ve bilim adamlarının) diğer hayvanlardaki davranışların evrimi hakkında düşünmesi genellikle daha kolaydır. Sınıfta köpekler, davranış araştırmalarına evrimsel bir bakış açısı uygulamak için erişilebilir ve tanıdık bir erişim noktası sağlıyor.”
Kursun ilk bölümü bir konferans semineri gibi ilerlerken, ikinci bölüm öğrencilerin köpek davranışını ölçtüğü ve analiz ettiği uygulamalı bir laboratuvardır. Çalıştıkları hayvanlar, genellikle Bilim fakültesi ve personeli olmak üzere gönüllülere aittir.
Dersler için, kursun lisansüstü asistanı Hecht ve Sophie Barton, evcilleştirme teorileri ve köpek türlerinin varyasyonundan sosyal iletişim tarzlarının ve yeteneklerinin türler arasında nasıl farklılık gösterdiğine kadar çeşitli konularda okumalar veriyor.
Mallory McCoy, Harper’a iyi yapılmış bir iş için bir ödül verir.
Tartışmalar genellikle canlıdır, dedi Isabel Levin ’25.
Levin, “Bu, insanların daha önce aldığım diğer tüm sınıflardan çok daha ilgili olduğu küçük, tartışmaya dayalı bir sınıftaki ilk deneyimim,” dedi. “Herkes gerçekten ilgileniyor ve katılmak istiyor.”
Sınıf, kayıt sırasında sıcak bir maldı. Kırk beş öğrenci başvurdu ama Hecht, herkesin laboratuvardaki köpeklerle yakından çalışma şansı bulması için 12 öğrenciyle sınırladı. Gelecekte sınıf mevcudunu büyütmeyi umuyor.
Harper ile deneyde başrolü üstlenen Chen, hiç köpek yetiştirmedi ama genel olarak hayvan davranışlarıyla ilgileniyor ve laboratuvar deneyimi kazanıyor.
Emily Ruiz ’25, kursu neden aldığı konusunda çekingen değil. Ruiz, “Davranışla gerçekten ilgileniyorum… ama aynı zamanda köpeklerle de çalışıyorsun,” diye alay etti.
Canine Brains Proje odası, rahat bir kanepe, çalışma masası, bilgisayar ve canlı kamera beslemeli büyük bir ekran ile standart bir laboratuvar ofisine benziyor. Ancak masanın üzerinde her zaman bol miktarda köpek maması bulunur. Deney odası, birkaç mobilya parçası ve yerleri işaretlemek için zemine bantlanmış bölümler dışında ses geçirmez ve seyrektir.
Testler, çoğu köpeğin yeni bir insanla tanışmak, problem çözmek, insanlarla iletişim kurmak ve yalnız bırakılmak gibi günlük yaşamlarında karşılaştıkları deneyimleri çoğaltmak içindir. Sahipler ayrıca köpeğin yaşam öyküsü, mizaç ve evdeki davranışlarıyla ilgili bazı boşlukları doldurmak için bir anket doldururlar.
Hecht, “Araştırmanın temel amacı, köpeklerde meydana gelen davranış değişikliklerini anlamak ve ardından hangi özelliklerin birbiriyle ilişkili olduğunu incelemeye çalışıyoruz” dedi. “Örneğin, sahibi ayrıldığında evde daha endişeli olan köpeklerin, sahibinden ayrıldıklarında yeni bir ortamda stres gösterme olasılıkları daha mı yüksek? Her ikisi de odaya geri döndüklerinde, deneycinin aksine, önce sahibiyle temas kurma olasılıkları daha mı yüksek? Farklı faktörlerin köpek davranışını nasıl etkilediğine bakıyoruz.”
İmkansız Görev adı verilen ilk test, tezgahın üzerine bir ödül bırakıldığında ve ardından kapalı bir kavanoza yerleştirildiğinde, köpeğin izin veya yardım için sahibine veya deneyi yapan kişiye bakıp bakmayacağına bakar. İkinci testte gözlemciler, sahibi ve deneyi yapan kişi beş dakikalık bir aradan sonra geri döndüğünde köpeğin nasıl tepki verdiğini görüyor. Bir sonraki deney, köpeğin incinen birine nasıl tepki verdiğini içerir ve sonuncusu, köpeğin hangi patiyi tercih ettiğini belirlemektir.
Hecht, testlerde doğru ve yanlış davranışlar olmadığını söyledi. Bir yetiştirme çiftliğinden kurtarma yavrusu olan Harper, Chen’in tezgaha bıraktığı bir ödülü görmezden gelir. Bu, iyi davranan ve sahiplerinden tedaviye gitmek için izin bekleyen köpeklerde olma eğilimindedir. Görünüşe göre Harper, tezgahlardan yiyecek almaktan kaçınmak için eğitilmişti.
Harper birkaç dakika yalnız kaldıktan sonra havlamaya başlayınca ve sakinleşemeyince ayrılık görevi de yarıda kaldı. Chen ve Harper’ın sahibi, HEB’nin akademik koordinatörü Mallory McCoy odaya tekrar girdiğinde Harper, Chen’i geçerek doğruca McCoy’a koştu.
“Cırt cırtlı köpek,” diye güldü McCoy.
Harper’ın tamamladığı tek testler empati ve pati testleriydi. Sınıf, test edecekleri diğer 21 köpeğin verileriyle birleştirdiğinde veriler faydalı olacaktır. Daha sonra onu analiz edecekler ve test edecekleri teoriler oluşturacaklar.
“Annelerini ve yavru arkadaşlarını terk ettiklerinden beri yalnızca tek bir sahibi olan köpeklerin, deneyi yapan kişiyle sahiplerine göre daha az etkileşimde olup olmadıklarını veya sahipleri tarafından tamamlanan bir eğitilebilirlik anketinde yüksek puan alan köpeklerin de bakma olasılıklarının daha yüksek olup olmadığını araştırabilirler. imkansız görev sırasında ‘yardım’ için sahibi, ”dedi Hecht.
Harper’a gelince, hak ettiği birkaç ödül ve projede yer aldığını gösteren şık bir kırmızı bandana aldıktan sonra eve gitmekten mutlu görünüyordu.
“Sen bir Canine Brains mezunusun!” Öğrenciler tezahürat yaparken ve sırayla onu okşarken McCoy, Harper’a söyledi.