Yaz manşetleri iklim aşırılıklarını haykırıyordu: Rekor sıcaklıklar, okyanus sıcak hava dalgası ve ABD'nin büyük şehirlerine yoğun duman saçan Kanada yangınları da dahil olmak üzere yaygın orman yangınları.
Bilim'lı orman yangını uzmanı Loretta Mickley'e göre yangınlar ikili bir sorun teşkil ediyor: Yangınlar yalnızca iklim değişikliğinin bir belirtisi değil (daha büyük, daha sıcak ve büyük nüfus merkezlerini etkileyebilecekleri bölgelerde daha yaygın hale geliyor) aynı zamanda krizi de yaratıyor. daha kötüsü. Kanada'dakine benzer yangınlar, turba adı verilen kısmen ayrışmış bitkisel maddenin geniş katmanlarının yakılmasıyla atmosfere daha da fazla sera gazı salıyor.
Gazette, önümüzdeki ay orman yangınlarının sera gazlarına neden olduğu konusunda Ulusal Akademiler çalıştayına başkanlık edecek olan Mickley ile tehdidin arkasındaki bilim hakkında konuştu. Röportaj netlik ve uzunluk açısından düzenlendi.
Soru-Cevap
Loretta Mickley
GAZETE: Önümüzdeki yıllarda orman yangınlarının nasıl değişmesini bekliyoruz?
Ne yapıyorsun? Ortak görüş, orman yangınlarının kuzey bölgeleri dediğimiz Sibirya, Kuzey Kanada ve Alaska'da artacağı yönünde.. İklim değişikliğiyle birlikte bu bölgeler dünyanın diğer yerlerine göre daha hızlı ısınıyor ve daha yüksek sıcaklıklar yakıtı kurutarak yangın faaliyetlerinin artmasına neden olacak. Yangınların Batı ABD'de de artacağı tahmin ediliyor Batı ABD'deki iklim tarihsel olarak çok değişkendir, kuraklığa eğilimlidir ve iklim modelleri burada daha sık kuraklık yaşanacağını ve daha fazla yangın faaliyeti yaşanacağını öne sürüyor.
Avustralya'da ve Akdeniz'de, yine iklim değişikliği nedeniyle daha sıcak veya daha kuru koşullar nedeniyle yangınların artacağına dair güçlü bir görüş var. 2019-2020'de Avustralya'da ve bu yaz Yunanistan'da yaşanan yangınlar bu öngörülerle tutarlıdır.
GAZETE: Yani genel anlamda daha fazla yangın ve değişen yerler mi var?
Ne yapıyorsun? Evet, ama bir uyarıyla: insan faaliyeti. İnsan faaliyetleri yangınları ateşleyebilirken, yollar, şehirler ve hatta tarım arazileri gibi arazide yapılan insani değişiklikler, daha az yakıt olması nedeniyle orman yangınlarının yayılmasını engelleyebilir. Batı ABD gibi nüfusun yoğun olduğu bölgelerdeki yangınları bastırma çabaları da bu düşüşte rol oynadı. Aslında 2000'li yılların başlarında yapılan gözlemler, dünyanın büyük bölümünde yangınların azaldığını gösterdi. Ancak aynı zamanda ortaya çıkan, iklime dayalı trendler de var ve dünyanın bazı bölgelerinde kontrolden çıkan yoğun orman yangınlarının artarak insanları, hayvanları ve bitki örtüsünü tehlikeye atacağına dair bir fikir birliği var.
“Genellikle Kanada ve Alaska'nın uzak bölgelerindeki yangınların yanmasına izin veriliyor, ancak şimdi şunu düşünüyoruz: 'Bu işe yaramıyor. Bütün bu duman var. Karbondioksit açığa çıkıyor. Turba yanıyor. Bir şeyler yapmamız gerekiyor'” diyor orman yangını uzmanı Loretta Mickley.
Kris Snibbe/Bilim Personel Fotoğrafçısı
GAZETE: Peki bu yaz ABD'de ve dünya çapında gördüğümüz yangınlar bu fikir birliğiyle tutarlı mı?
Ne yapıyorsun? Çoğu kısım için. Quebec'teki yangınlar ve Kanada'nın batı kesimlerindeki yangınlar tamamen iklim değişikliğiyle tutarlıdır. Maui'deki korkunç yangınların nedenleri karmaşıktır ve bitki örtüsünün yerli türlerden daha yanıcı istilacı otlara doğru değişmesinin yanı sıra son zamanlarda yaşanan kuraklığı da içermektedir.
GAZETE: Eylül çalıştayında bu yangınlardan kaynaklanan sera gazı emisyonlarına odaklanılacak. Bu neden endişe verici?
Ne yapıyorsun? Doğal dünyada yangınlar yıldırımla tutuşur. Etrafta hiç insan olmadığında, yangınlar atmosfere sera gazları (çoğunlukla karbondioksit) salar ve bu gazlar zamanla çok benzer bitki örtüsünün yeniden büyümesiyle yeniden alınır. Doğal dünyanın nötr bir karbon dengesi vardır.
Ancak değişen iklimle birlikte bu dengeyi bozabilecek iki şey olabilir. Birincisi, kuzey bölgelerdeki yangınlar daha da yoğunlaşıyor ve oluşan muazzam ısı nedeniyle, binlerce yıldır karbon depolayan turba yanmaya başlıyor ve havaya büyük miktarlarda karbon karışmasına neden oluyor. Bu karbonun turbaya geri dönmesi en az 1000 yıl daha alacak. İkincisi, kuzey bölgelerdeki yangınlar permafrost'u çözebilir ve aynı zamanda sera gazları üretebilecek bir dizi mikrobiyal süreci başlatabilir.
GAZETE: Yani turba yakmanın büyük miktarlarda karbon salımına neden olacağı konusunda çok az tartışma var mı?
Ne yapıyorsun? Soru yok. İnsan faaliyetlerinin arazi örtüsünü gerçekten bozduğu Endonezya'da da turba var. Oradaki hükümet 1990'larda pirinç yetiştirmek için büyük bir girişimde bulundu, ancak bu girişim başarısız oldu ancak turbalıkların büyük bir kısmı kurudu ve bu da orayı yangına karşı çok daha savunmasız hale getirdi. Son zamanlarda Endonezya'daki yangınlar, kereste ve palmiye yağı da dahil olmak üzere farklı mahsullerin ekilmesi için araziyi temizlemek için kullanıldı ve bu da drenaja ve daha fazla turbanın açığa çıkmasına yol açtı. El Niño bölgeye kuru hava getirdiğinde, bölgedeki yangınlar birkaç hafta veya daha uzun süre boyunca kontrolden çıkabilir ve çok sayıda turba yanabilir. Örneğin 2015 yılında büyük bir El Niño yaşanmıştı ve o yıl Endonezya'da çıkan yangınlardan salınan karbon miktarı Avrupa Birliği'nin saldığı miktara eşdeğerdi. Bunlar oldukça büyük miktarlardır.
GAZETE: Özellikle turbayla ilgili endişe, onu uzun süreli depodan alıp atmosfere salmanızdır. Ve bu depolamayı yeniden inşa etmek çok uzun zaman alıyor. Burada fosil yakıtlarla bir benzerlik var mı?
Ne yapıyorsun? Aynen öyle. Petrol ile karşılaştırıldığında turba üretimi için zaman çizelgeleri daha kısadır, ancak benzerdir. Yani turba yakmak karbon bütçesi için büyük bir sorundur.
Bir de ekosistemdeki bitki örtüsünün dizilişini etkileyen iklim değişikliği sorunu var. Bu çok yeni bir araştırma alanı ve üzerinde biraz çalıştık. Örneğin Sierra Nevada'daki kozalaklı ağaçları yakarsanız, kozalaklı ağaçları geri alamayabilirsiniz. Yılın belirli zamanlarında hava çok kuru ve çok sıcak oluyor. Bu da atmosfere karışan başka bir karbon kaynağı olabilir. Kamp Ateşi ve Oregon'daki Columbia River Gorge'daki bazı yangınlar gibi ABD'nin batısındaki son dönemdeki çok büyük yangınlardan sonra, değişen iklim göz önüne alındığında, aynı yoğun bitki örtüsünün geri dönüşünü göremeyeceğimize dair bazı endişeler var.
GAZETE: Çalıştaydaki hedeflerinizden bazıları nelerdir?
Ne yapıyorsun? Bu halka açık bir çalıştaydır ve amaç orman yangınları nedeniyle yayılan sera gazları sorununu değerlendirmektir. Fikir birliğine varmak ya da bir öneri listesine sahip olmak zorunda değiliz, ancak karbondioksit salınımını durdurmanın yanı sıra neler yapabileceğimize dair güçlü bir vurgu olacak.
Avustralya'da Yerli halkın geleneksel yangın uygulamalarını yeniden yaratmasını sağlayan ve yangın faaliyetlerinde büyük değişikliklere yol açan başarılı bir program uygulandı. Eski yüksek lisans öğrencimiz Tianjia Liu, yakıtların daha az kuru olduğu yangın mevsiminin başlarında Kuzey Avustralya'da yerlilerin kontrollü yakmasının etkisini araştırdı. Bu girişim, yangınların genellikle daha yoğun ve kontrol edilmesinin daha zor olduğu sezonun ilerleyen dönemlerinde mevcut yakıtı azalttı ve yangın faaliyetlerini azalttı. Orada yanan alan 2003 yılından bu yana yaklaşık yüzde 30 oranında azaldı.
Ama bu çok zor bir problem. Tipik olarak Kanada ve Alaska'nın uzak bölgelerindeki yangınların yanmasına izin veriliyor, ancak şimdi şunu düşünüyoruz: “Bu işe yaramıyor. Bütün bu duman var. Karbondioksit açığa çıkıyor. Turba yanıyor. Bir şeyler yapmamız lazım.” Ancak akıllı yangın yönetimi ile yangını söndürme arasında ince bir çizgi vardır. 20. yüzyılda ABD'nin batısında yangınların boyutunu sınırlamak için büyük bir çaba vardı. Bu yaklaşım başımızı belaya soktu çünkü artık yangınlar meydana geldiğinde biriken yakıt büyük, kontrol dışı yanmalara yol açabiliyor. Bu çalıştayın bu ve diğer uzak bölgeleri yönetmenin ihtiyatlı yollarını aydınlatacağını umuyorum. Yangınlar, iklim değişikliğinin kolayca kontrol edilemeyen bir sonucu olan korkunç bir felakettir. Kasırgalara ve deniz seviyesinin yükselmesine benzer. Deniz seviyesinin yükselmesine hazırlanabilirsiniz ama sonra Irene Kasırgası geliyor. Bu korkutucu.
Bilim'lı orman yangını uzmanı Loretta Mickley'e göre yangınlar ikili bir sorun teşkil ediyor: Yangınlar yalnızca iklim değişikliğinin bir belirtisi değil (daha büyük, daha sıcak ve büyük nüfus merkezlerini etkileyebilecekleri bölgelerde daha yaygın hale geliyor) aynı zamanda krizi de yaratıyor. daha kötüsü. Kanada'dakine benzer yangınlar, turba adı verilen kısmen ayrışmış bitkisel maddenin geniş katmanlarının yakılmasıyla atmosfere daha da fazla sera gazı salıyor.
Gazette, önümüzdeki ay orman yangınlarının sera gazlarına neden olduğu konusunda Ulusal Akademiler çalıştayına başkanlık edecek olan Mickley ile tehdidin arkasındaki bilim hakkında konuştu. Röportaj netlik ve uzunluk açısından düzenlendi.
Soru-Cevap
Loretta Mickley
GAZETE: Önümüzdeki yıllarda orman yangınlarının nasıl değişmesini bekliyoruz?
Ne yapıyorsun? Ortak görüş, orman yangınlarının kuzey bölgeleri dediğimiz Sibirya, Kuzey Kanada ve Alaska'da artacağı yönünde.. İklim değişikliğiyle birlikte bu bölgeler dünyanın diğer yerlerine göre daha hızlı ısınıyor ve daha yüksek sıcaklıklar yakıtı kurutarak yangın faaliyetlerinin artmasına neden olacak. Yangınların Batı ABD'de de artacağı tahmin ediliyor Batı ABD'deki iklim tarihsel olarak çok değişkendir, kuraklığa eğilimlidir ve iklim modelleri burada daha sık kuraklık yaşanacağını ve daha fazla yangın faaliyeti yaşanacağını öne sürüyor.
Avustralya'da ve Akdeniz'de, yine iklim değişikliği nedeniyle daha sıcak veya daha kuru koşullar nedeniyle yangınların artacağına dair güçlü bir görüş var. 2019-2020'de Avustralya'da ve bu yaz Yunanistan'da yaşanan yangınlar bu öngörülerle tutarlıdır.
GAZETE: Yani genel anlamda daha fazla yangın ve değişen yerler mi var?
Ne yapıyorsun? Evet, ama bir uyarıyla: insan faaliyeti. İnsan faaliyetleri yangınları ateşleyebilirken, yollar, şehirler ve hatta tarım arazileri gibi arazide yapılan insani değişiklikler, daha az yakıt olması nedeniyle orman yangınlarının yayılmasını engelleyebilir. Batı ABD gibi nüfusun yoğun olduğu bölgelerdeki yangınları bastırma çabaları da bu düşüşte rol oynadı. Aslında 2000'li yılların başlarında yapılan gözlemler, dünyanın büyük bölümünde yangınların azaldığını gösterdi. Ancak aynı zamanda ortaya çıkan, iklime dayalı trendler de var ve dünyanın bazı bölgelerinde kontrolden çıkan yoğun orman yangınlarının artarak insanları, hayvanları ve bitki örtüsünü tehlikeye atacağına dair bir fikir birliği var.
“Genellikle Kanada ve Alaska'nın uzak bölgelerindeki yangınların yanmasına izin veriliyor, ancak şimdi şunu düşünüyoruz: 'Bu işe yaramıyor. Bütün bu duman var. Karbondioksit açığa çıkıyor. Turba yanıyor. Bir şeyler yapmamız gerekiyor'” diyor orman yangını uzmanı Loretta Mickley.
Kris Snibbe/Bilim Personel Fotoğrafçısı
GAZETE: Peki bu yaz ABD'de ve dünya çapında gördüğümüz yangınlar bu fikir birliğiyle tutarlı mı?
Ne yapıyorsun? Çoğu kısım için. Quebec'teki yangınlar ve Kanada'nın batı kesimlerindeki yangınlar tamamen iklim değişikliğiyle tutarlıdır. Maui'deki korkunç yangınların nedenleri karmaşıktır ve bitki örtüsünün yerli türlerden daha yanıcı istilacı otlara doğru değişmesinin yanı sıra son zamanlarda yaşanan kuraklığı da içermektedir.
GAZETE: Eylül çalıştayında bu yangınlardan kaynaklanan sera gazı emisyonlarına odaklanılacak. Bu neden endişe verici?
Ne yapıyorsun? Doğal dünyada yangınlar yıldırımla tutuşur. Etrafta hiç insan olmadığında, yangınlar atmosfere sera gazları (çoğunlukla karbondioksit) salar ve bu gazlar zamanla çok benzer bitki örtüsünün yeniden büyümesiyle yeniden alınır. Doğal dünyanın nötr bir karbon dengesi vardır.
Ancak değişen iklimle birlikte bu dengeyi bozabilecek iki şey olabilir. Birincisi, kuzey bölgelerdeki yangınlar daha da yoğunlaşıyor ve oluşan muazzam ısı nedeniyle, binlerce yıldır karbon depolayan turba yanmaya başlıyor ve havaya büyük miktarlarda karbon karışmasına neden oluyor. Bu karbonun turbaya geri dönmesi en az 1000 yıl daha alacak. İkincisi, kuzey bölgelerdeki yangınlar permafrost'u çözebilir ve aynı zamanda sera gazları üretebilecek bir dizi mikrobiyal süreci başlatabilir.
GAZETE: Yani turba yakmanın büyük miktarlarda karbon salımına neden olacağı konusunda çok az tartışma var mı?
Ne yapıyorsun? Soru yok. İnsan faaliyetlerinin arazi örtüsünü gerçekten bozduğu Endonezya'da da turba var. Oradaki hükümet 1990'larda pirinç yetiştirmek için büyük bir girişimde bulundu, ancak bu girişim başarısız oldu ancak turbalıkların büyük bir kısmı kurudu ve bu da orayı yangına karşı çok daha savunmasız hale getirdi. Son zamanlarda Endonezya'daki yangınlar, kereste ve palmiye yağı da dahil olmak üzere farklı mahsullerin ekilmesi için araziyi temizlemek için kullanıldı ve bu da drenaja ve daha fazla turbanın açığa çıkmasına yol açtı. El Niño bölgeye kuru hava getirdiğinde, bölgedeki yangınlar birkaç hafta veya daha uzun süre boyunca kontrolden çıkabilir ve çok sayıda turba yanabilir. Örneğin 2015 yılında büyük bir El Niño yaşanmıştı ve o yıl Endonezya'da çıkan yangınlardan salınan karbon miktarı Avrupa Birliği'nin saldığı miktara eşdeğerdi. Bunlar oldukça büyük miktarlardır.
GAZETE: Özellikle turbayla ilgili endişe, onu uzun süreli depodan alıp atmosfere salmanızdır. Ve bu depolamayı yeniden inşa etmek çok uzun zaman alıyor. Burada fosil yakıtlarla bir benzerlik var mı?
Ne yapıyorsun? Aynen öyle. Petrol ile karşılaştırıldığında turba üretimi için zaman çizelgeleri daha kısadır, ancak benzerdir. Yani turba yakmak karbon bütçesi için büyük bir sorundur.
Bir de ekosistemdeki bitki örtüsünün dizilişini etkileyen iklim değişikliği sorunu var. Bu çok yeni bir araştırma alanı ve üzerinde biraz çalıştık. Örneğin Sierra Nevada'daki kozalaklı ağaçları yakarsanız, kozalaklı ağaçları geri alamayabilirsiniz. Yılın belirli zamanlarında hava çok kuru ve çok sıcak oluyor. Bu da atmosfere karışan başka bir karbon kaynağı olabilir. Kamp Ateşi ve Oregon'daki Columbia River Gorge'daki bazı yangınlar gibi ABD'nin batısındaki son dönemdeki çok büyük yangınlardan sonra, değişen iklim göz önüne alındığında, aynı yoğun bitki örtüsünün geri dönüşünü göremeyeceğimize dair bazı endişeler var.
GAZETE: Çalıştaydaki hedeflerinizden bazıları nelerdir?
Ne yapıyorsun? Bu halka açık bir çalıştaydır ve amaç orman yangınları nedeniyle yayılan sera gazları sorununu değerlendirmektir. Fikir birliğine varmak ya da bir öneri listesine sahip olmak zorunda değiliz, ancak karbondioksit salınımını durdurmanın yanı sıra neler yapabileceğimize dair güçlü bir vurgu olacak.
Avustralya'da Yerli halkın geleneksel yangın uygulamalarını yeniden yaratmasını sağlayan ve yangın faaliyetlerinde büyük değişikliklere yol açan başarılı bir program uygulandı. Eski yüksek lisans öğrencimiz Tianjia Liu, yakıtların daha az kuru olduğu yangın mevsiminin başlarında Kuzey Avustralya'da yerlilerin kontrollü yakmasının etkisini araştırdı. Bu girişim, yangınların genellikle daha yoğun ve kontrol edilmesinin daha zor olduğu sezonun ilerleyen dönemlerinde mevcut yakıtı azalttı ve yangın faaliyetlerini azalttı. Orada yanan alan 2003 yılından bu yana yaklaşık yüzde 30 oranında azaldı.
Ama bu çok zor bir problem. Tipik olarak Kanada ve Alaska'nın uzak bölgelerindeki yangınların yanmasına izin veriliyor, ancak şimdi şunu düşünüyoruz: “Bu işe yaramıyor. Bütün bu duman var. Karbondioksit açığa çıkıyor. Turba yanıyor. Bir şeyler yapmamız lazım.” Ancak akıllı yangın yönetimi ile yangını söndürme arasında ince bir çizgi vardır. 20. yüzyılda ABD'nin batısında yangınların boyutunu sınırlamak için büyük bir çaba vardı. Bu yaklaşım başımızı belaya soktu çünkü artık yangınlar meydana geldiğinde biriken yakıt büyük, kontrol dışı yanmalara yol açabiliyor. Bu çalıştayın bu ve diğer uzak bölgeleri yönetmenin ihtiyatlı yollarını aydınlatacağını umuyorum. Yangınlar, iklim değişikliğinin kolayca kontrol edilemeyen bir sonucu olan korkunç bir felakettir. Kasırgalara ve deniz seviyesinin yükselmesine benzer. Deniz seviyesinin yükselmesine hazırlanabilirsiniz ama sonra Irene Kasırgası geliyor. Bu korkutucu.