Yarasalar yüzsenelerdır vampirlerle bağlantılı olarak anlatılır fakat yalnızca 3 yarasa tipi kanla besleniyor. Yarasaların hatrı sayılır bir çoğunluğu meyve, böcek, kurbağa ve balık üzere küçük hayvanları yiyor. Bilim insanları kanla beslenen üç cinsin niye besin olarak kanı seçtiğini araştırdı ve ortaya farklı bir sonuç çıktı.
Bilim insanları, vampir yarasaların genomunu öteki 26 çeşitle karşılaştırdı ve kan emici cinslerde artık çalışmayan yahut eksik olan 13 gen buldu.
Vampir yarasaların tat alma duyurularının azaldığını gösteren çalışma aslında 2014 yılında yayınlanmıştı. Yeni araştırmada 10 gen kaybı daha keşfedildi.
Kan aslında müthiş bir besin deposudur. Zira kalorisi düşük, demir ve protein bakımından güçlü bir besin deposudur.
REP15 isimli bir genin kaybolması niçiniyle yarasaların mide-bağırsak hücrelerinde demir alımı artış gösteriyor. Bu, önemli ziyanları olan çok demir yüklenmesinin önüne geçiyor. Öbür iki genin yokluğuysa yarasaların bedenlerinde glikozun daha uzun mühlet kalmasına yol açıyor. Kanda karbonhidrat fazlaca az olduğu için bu genlerin eksikliği hipoglisemiyi önlüyor.
Bir öbür eksik gen ise vampir yarasaların midesindeki geniş morfolojik ve fizyolojik değişikliklerin bir kararı olarak değerlendirildi.
Vampir yarasaların mideleri kaslı bir organ yerine büyük ölçülerde sıvı depolamada kullanılan genişleyebilen yapılara benziyor. Bu da sıvı emiliminin daha hayli olmasını sağlıyor.
Bir genin kaybı, “vampir yarasaların istisnai toplumsal davranışlarının evrimine” bile katkıda bulundu.
Vampir yarasalar beslenmeden epeyce uzun müddet yaşayamadıkları için kanın kalorisi epey düşük olduğundan yemeklerini kusarlar ve diğerleriyle paylaşabilirler. Ayrıyeten geçmişte kendileriyle kimin paylaştığını da takip edebilirler ve gerekirse gelecekte onlara yardım uzatabilirler.
Tulane Üniversitesi’nde yarasa araştırmacısı olan Hannah Kim Frank, AP’ye şunları söylemiş oldu : ‘Vampir yarasaların kanla hayatta kalabilmesi büsbütün tuhaf ve şaşırtan – yarasalar içinde bile hakikaten garipler.’
Bilim insanları, vampir yarasaların genomunu öteki 26 çeşitle karşılaştırdı ve kan emici cinslerde artık çalışmayan yahut eksik olan 13 gen buldu.
Vampir yarasaların tat alma duyurularının azaldığını gösteren çalışma aslında 2014 yılında yayınlanmıştı. Yeni araştırmada 10 gen kaybı daha keşfedildi.
Kan aslında müthiş bir besin deposudur. Zira kalorisi düşük, demir ve protein bakımından güçlü bir besin deposudur.
REP15 isimli bir genin kaybolması niçiniyle yarasaların mide-bağırsak hücrelerinde demir alımı artış gösteriyor. Bu, önemli ziyanları olan çok demir yüklenmesinin önüne geçiyor. Öbür iki genin yokluğuysa yarasaların bedenlerinde glikozun daha uzun mühlet kalmasına yol açıyor. Kanda karbonhidrat fazlaca az olduğu için bu genlerin eksikliği hipoglisemiyi önlüyor.
Bir öbür eksik gen ise vampir yarasaların midesindeki geniş morfolojik ve fizyolojik değişikliklerin bir kararı olarak değerlendirildi.
Vampir yarasaların mideleri kaslı bir organ yerine büyük ölçülerde sıvı depolamada kullanılan genişleyebilen yapılara benziyor. Bu da sıvı emiliminin daha hayli olmasını sağlıyor.
Bir genin kaybı, “vampir yarasaların istisnai toplumsal davranışlarının evrimine” bile katkıda bulundu.
Vampir yarasalar beslenmeden epeyce uzun müddet yaşayamadıkları için kanın kalorisi epey düşük olduğundan yemeklerini kusarlar ve diğerleriyle paylaşabilirler. Ayrıyeten geçmişte kendileriyle kimin paylaştığını da takip edebilirler ve gerekirse gelecekte onlara yardım uzatabilirler.
Tulane Üniversitesi’nde yarasa araştırmacısı olan Hannah Kim Frank, AP’ye şunları söylemiş oldu : ‘Vampir yarasaların kanla hayatta kalabilmesi büsbütün tuhaf ve şaşırtan – yarasalar içinde bile hakikaten garipler.’