Birkaç yıl önce gökbilimciler çok büyük bir sırrı ortaya çıkardılar: Güneşimizin arka bahçesinde, Samanyolu'nun sarmal kolu boyunca yıldız kümelerini doğuran dalga şeklindeki gaz bulutları zinciri.
Dalgalanmanın keşfedildiği yer olan Bilim Radcliffe Enstitüsü'nün onuruna bu yeni yapıya “Radcliffe Dalgası” adını veren ekip, Nature'da Radcliffe Dalgasının sadece bir dalga gibi görünmekle kalmayıp aynı zamanda bir dalga gibi hareket ederek uzayda salındığını bildirdi. -zaman, taraftarlarla dolu bir stadyumda ilerleyen “dalga”ya benziyor.
Ralf Konietzka, makalenin başyazarı ve doktora derecesine sahip. Bilim'ın Kenneth C. Griffin Sanat ve Bilim Enstitüsü öğrencisi şöyle açıklıyor: “Radcliffe Dalgası boyunca gaz bulutlarında doğan bebek yıldızların hareketini kullanarak, onların doğum gazlarının hareketini izleyerek Radcliffe Dalgasının aslında el sallıyorum.”
Catherine Zucker (soldan sağa), Alyssa Goodman ve Ralf Konietzka.
Niles Singer/Bilim Personel Fotoğrafçısı
2018 yılında, Viyana Üniversitesi profesörü João Alves, Radcliffe'de araştırma görevlisi iken, Astrofizik Merkezi araştırmacısı Catherine Zucker ile birlikte çalıştı; o zamanlar doktora derecesine sahipti. Bilim'da öğrenci – ve Robert Wheeler Willson Uygulamalı Astronomi Profesörü Alyssa Goodman, güneşin galaktik mahallesindeki yıldız doğumhanelerinin 3 boyutlu konumlarını haritalandırmak için. Avrupa Uzay Ajansı'nın Gaia misyonundan elde edilen yepyeni verileri, Bilim Profesörü Doug Finkbeiner ve ekibinin öncülüğünü yaptığı “3D Toz Haritalama” adı verilen veri yoğun bir teknikle birleştiren araştırmacılar, Radcliffe'nin keşfine yol açan bir modelin ortaya çıktığını fark ettiler. 2020'de dalga.
Sky & Telescope makalesinde işbirliğinin yeni çalışmasını anlatan Zucker, “Bu bildiğimiz en büyük tutarlı yapı ve gerçekten çok yakınımızda” dedi. “Bunca zamandır oradaydı. Bunu bilmiyorduk çünkü güneşin yakınındaki gaz bulutlarının dağılımına ilişkin bu yüksek çözünürlüklü modelleri 3 boyutlu olarak oluşturamadık.”
Podcast, Radcliffe Dalgası hakkında bir dizi keşfe yol açan dönüştürücü bilimsel işbirliğine kısa bir bakış sunuyor.
2020 3D toz haritası, Radcliffe Dalgasının var olduğunu açıkça gösterdi, ancak o zamanlar hiçbir ölçüm, dalganın hareket edip etmediğini görmek için yeterince iyi değildi. Ancak 2022'de Alves'in grubu, Gaia verilerinin daha yeni bir sürümünü kullanarak dalgadaki genç yıldız kümelerine 3 boyutlu hareketler atadı. Konietzka, Goodman, Zucker ve çalışma arkadaşları, kümelerin konumları ve hareketleri ellerindeyken, tüm yapının gerçekten de dalgalandığını, fizikçilerin “gezici dalga” dediği şekilde hareket ettiğini belirlemeyi başardılar.
Gezici dalga, bir spor stadyumunda insanların “dalgayı yapmak” için sırayla ayağa kalkıp oturduğunda gördüğümüz olayın aynısıdır. Benzer şekilde, Radcliffe Dalgası boyunca uzanan yıldız kümeleri de yukarı ve aşağı hareket ederek galaktik arka bahçemizde dolaşan bir desen oluşturur.
Konietzka, “Bir stadyumdaki taraftarların Dünya'nın yerçekimi nedeniyle koltuklarına çekilmesine benzer şekilde, Radcliffe Dalgası da Samanyolu'nun yerçekimi nedeniyle salınıyor” dedi.
Güneş'e en yakın noktasında sadece 500 ışıkyılı uzaklıkta bulunan 9.000 ışıkyılı uzunluğundaki bu yapının davranışını anlamak, araştırmacıların artık dikkatlerini daha da zorlayıcı sorulara yöneltmelerine olanak tanıyor. Radcliffe Dalgasına neyin sebep olduğunu veya neden bu şekilde hareket ettiğini henüz kimse bilmiyor.
Zucker, “Artık dalganın neden oluştuğuna dair tüm bu farklı teorileri test edebiliriz” dedi.
Konietzka, “Bu teoriler, süpernova adı verilen devasa yıldızların patlamasından, Samanyolu'muzla çarpışan cüce uydu galaksi gibi galaksi dışı rahatsızlıklara kadar uzanıyor” diye ekledi.
Salınımın keşfi, hem Samanyolu hem de diğer galaksilerdeki benzer yapıların üstünlüğü hakkında yeni soruları da gündeme getiriyor. Radcliffe Dalgası, Samanyolu'ndaki en yakın sarmal kolun omurgasını oluşturuyor gibi göründüğünden, dalganın dalgalanması, gökadaların sarmal kollarının genel olarak salındığını ve galaksileri daha önce düşünülenden daha dinamik hale getirdiğini ima edebilir.
“Soru şu; gördüğümüz dalgalanmaya neden olan yer değiştirmeye ne sebep oldu?” Goodman dedi. “Peki bu galaksinin her yerinde oluyor mu? Tüm galaksilerde mi? Bazen oluyor mu? Bu her zaman mı oluyor?”
Ulusal Bilim Vakfı, NASA, ESA ve Avrupa Araştırma Konseyi Gelişmiş Hibe ISM-FLOW bu çalışmayı destekledi.
Dalgalanmanın keşfedildiği yer olan Bilim Radcliffe Enstitüsü'nün onuruna bu yeni yapıya “Radcliffe Dalgası” adını veren ekip, Nature'da Radcliffe Dalgasının sadece bir dalga gibi görünmekle kalmayıp aynı zamanda bir dalga gibi hareket ederek uzayda salındığını bildirdi. -zaman, taraftarlarla dolu bir stadyumda ilerleyen “dalga”ya benziyor.
Ralf Konietzka, makalenin başyazarı ve doktora derecesine sahip. Bilim'ın Kenneth C. Griffin Sanat ve Bilim Enstitüsü öğrencisi şöyle açıklıyor: “Radcliffe Dalgası boyunca gaz bulutlarında doğan bebek yıldızların hareketini kullanarak, onların doğum gazlarının hareketini izleyerek Radcliffe Dalgasının aslında el sallıyorum.”
Catherine Zucker (soldan sağa), Alyssa Goodman ve Ralf Konietzka.
Niles Singer/Bilim Personel Fotoğrafçısı
2018 yılında, Viyana Üniversitesi profesörü João Alves, Radcliffe'de araştırma görevlisi iken, Astrofizik Merkezi araştırmacısı Catherine Zucker ile birlikte çalıştı; o zamanlar doktora derecesine sahipti. Bilim'da öğrenci – ve Robert Wheeler Willson Uygulamalı Astronomi Profesörü Alyssa Goodman, güneşin galaktik mahallesindeki yıldız doğumhanelerinin 3 boyutlu konumlarını haritalandırmak için. Avrupa Uzay Ajansı'nın Gaia misyonundan elde edilen yepyeni verileri, Bilim Profesörü Doug Finkbeiner ve ekibinin öncülüğünü yaptığı “3D Toz Haritalama” adı verilen veri yoğun bir teknikle birleştiren araştırmacılar, Radcliffe'nin keşfine yol açan bir modelin ortaya çıktığını fark ettiler. 2020'de dalga.
Sky & Telescope makalesinde işbirliğinin yeni çalışmasını anlatan Zucker, “Bu bildiğimiz en büyük tutarlı yapı ve gerçekten çok yakınımızda” dedi. “Bunca zamandır oradaydı. Bunu bilmiyorduk çünkü güneşin yakınındaki gaz bulutlarının dağılımına ilişkin bu yüksek çözünürlüklü modelleri 3 boyutlu olarak oluşturamadık.”
Podcast, Radcliffe Dalgası hakkında bir dizi keşfe yol açan dönüştürücü bilimsel işbirliğine kısa bir bakış sunuyor.
2020 3D toz haritası, Radcliffe Dalgasının var olduğunu açıkça gösterdi, ancak o zamanlar hiçbir ölçüm, dalganın hareket edip etmediğini görmek için yeterince iyi değildi. Ancak 2022'de Alves'in grubu, Gaia verilerinin daha yeni bir sürümünü kullanarak dalgadaki genç yıldız kümelerine 3 boyutlu hareketler atadı. Konietzka, Goodman, Zucker ve çalışma arkadaşları, kümelerin konumları ve hareketleri ellerindeyken, tüm yapının gerçekten de dalgalandığını, fizikçilerin “gezici dalga” dediği şekilde hareket ettiğini belirlemeyi başardılar.
Gezici dalga, bir spor stadyumunda insanların “dalgayı yapmak” için sırayla ayağa kalkıp oturduğunda gördüğümüz olayın aynısıdır. Benzer şekilde, Radcliffe Dalgası boyunca uzanan yıldız kümeleri de yukarı ve aşağı hareket ederek galaktik arka bahçemizde dolaşan bir desen oluşturur.
Konietzka, “Bir stadyumdaki taraftarların Dünya'nın yerçekimi nedeniyle koltuklarına çekilmesine benzer şekilde, Radcliffe Dalgası da Samanyolu'nun yerçekimi nedeniyle salınıyor” dedi.
Güneş'e en yakın noktasında sadece 500 ışıkyılı uzaklıkta bulunan 9.000 ışıkyılı uzunluğundaki bu yapının davranışını anlamak, araştırmacıların artık dikkatlerini daha da zorlayıcı sorulara yöneltmelerine olanak tanıyor. Radcliffe Dalgasına neyin sebep olduğunu veya neden bu şekilde hareket ettiğini henüz kimse bilmiyor.
Zucker, “Artık dalganın neden oluştuğuna dair tüm bu farklı teorileri test edebiliriz” dedi.
Konietzka, “Bu teoriler, süpernova adı verilen devasa yıldızların patlamasından, Samanyolu'muzla çarpışan cüce uydu galaksi gibi galaksi dışı rahatsızlıklara kadar uzanıyor” diye ekledi.
Salınımın keşfi, hem Samanyolu hem de diğer galaksilerdeki benzer yapıların üstünlüğü hakkında yeni soruları da gündeme getiriyor. Radcliffe Dalgası, Samanyolu'ndaki en yakın sarmal kolun omurgasını oluşturuyor gibi göründüğünden, dalganın dalgalanması, gökadaların sarmal kollarının genel olarak salındığını ve galaksileri daha önce düşünülenden daha dinamik hale getirdiğini ima edebilir.
“Soru şu; gördüğümüz dalgalanmaya neden olan yer değiştirmeye ne sebep oldu?” Goodman dedi. “Peki bu galaksinin her yerinde oluyor mu? Tüm galaksilerde mi? Bazen oluyor mu? Bu her zaman mı oluyor?”
Ulusal Bilim Vakfı, NASA, ESA ve Avrupa Araştırma Konseyi Gelişmiş Hibe ISM-FLOW bu çalışmayı destekledi.