David Orwig, doğal dünyadaki değişiklikleri “daha iyi” veya “daha kötü” olarak düşünmemeye çalışır. Sadece “farklı” ile yapışıyor. Ve onlarca yıl süren kışları sonra, bugün Bilim Forest kesinlikle farklı.
1995 yılından bu yana Massachusetts, Petersham'daki 4.000 dönümlük ormanda çalışan ve bugün kıdemli ekolog olan Orwig, “Her gün, bu ormanın etrafında dolaşmak eskisinden çok farklı” dedi. “Burada çalışmaya ilk başladığımda, eskiden karanlık, yeşil, yemyeşil ve gölgeli oldu. Şimdi oradan grup alıyorum ve aşırı ağaçlar çok daha fazla ışık bırakıyor. Sette gri ve 10 yıl önce bile burada olmayan yeni bir huş ağacı tabakası var.”
Orwig ve Bilim Ormanı meslektaşlarına göre, iklim değişikliğinin etkileri bir soyutlama değil ve yarın için bir sorun değil. Bunun nedeni kısmen iklim değişikliğinin orada incelenmesidir, ancak bunun nedeni, sıkı sıkıya bağlı topluluktaki birçoğunun çalışmalarını bir aşk emeği olarak görmesidir. Ve aşkınız ne zaman değiştiğini fark etmemek zor.
Eğitim ve sosyal yardım direktörü Clarisse Hart, “Hepimizin burada paylaştığımız ve derinlemesine önem verdiğimiz bir manzara var” dedi. “Burada çalışan her bir kişinin size bu arazinin kendileri için anlamlı birkaç bölümünü söyleyebileceğini garanti ediyorum. Sürekli olarak toprağa çıktık ve bu değişiklikleri birlikte yaşıyoruz.”
Siyah Birch, düşmüş hemlock yerine gelişmeye başladı.
Hart, Hemlock dalındaki yünlü adelgid'e dikkat çekiyor.
1907 yılında kurulan orman, olağanüstü toplanan veri nedeniyle dünyanın dört bir yanından araştırmacıları cezbetmektedir. 1960'lara kadar uzanan sıcaklık ve yağış bilgileri var ve yakındaki Amherst kasabasında karşılaştırılabilir veriler 1830'lara geri dönüyor. Bu kadar uzun bir süre boyunca kayıtlara sahip olmak, günlük veya yıllık hava rakamlarındaki normal varyasyona rağmen iklim eğilimlerinin ortaya çıkmasına izin verir.
Forest, Kıdemli Bilim İnsanı ve Bilgi Müdürü Emery Boose, “Şimdi, iklim bilimcilerinin dünyamız için öngördüğü daha sıcak ve daha ıslak bir iklime yönelik uzun vadeli eğilimlerin ortaya çıktığını söyleyecek kadar veriye sahibiz” dedi. “Başka eğilimler de olabilir. Yıldan yıla daha fazla varyasyon olabileceğine dair kanıtlar var. Ve yağış, özellikle yaz aylarında, kasırga gibi büyük bir fırtınaya bağlı olmayan son derece ağır, kısa süreli yağış kanıtlarını görmeye başlıyoruz.”
Bilim Forest, herhangi bir zamanda yaklaşık 100 araştırma projesine sahip, dedi Boose, sadece tek bir saha mevsimi süren küçük çalışmalardan bir bilimsel nesilden diğerine aktarılan çabalara kadar uzanıyor.
Deneyler, ormanların çaprazlanmasıyla, bazıları orman tabanına kazılmış, karınca ve mikrobiyal toplulukların ısınma dünyasında nasıl değişebileceğini anlamak için toprağı yapay olarak ısıtarak deneyler kurulur.
Diğerleri, orman gölgeliklerinin içine ve üstüne uzanan metal kulelerinden asılır, kablolar ve tüpler, enstrüman raflarının orman ve atmosfer arasındaki gaz değişimini incelediği yakındaki kulübelere koşar.
Kıdemli ekolog ve araştırma direktörü Jonathan Thompson, “Güneybatıda iklim ve ağacı hikayesi kuraklık ve ateşten biri. Daha çok yüzünüzde” dedi. “Bu şeyler için analojilerimiz var, ancak kuraklık ve ateş yerine, burada istilacı zararlılarla etkileşen iklimdeki daha uzun vadeli değişikliklerle oluyor.”
Enstrümanlar ayrıca araştırmacıların kişisel deneyimlerden zaten bildiklerini de onaylıyor: kışlar daha uzun süren soğuk algınlığına rağmen daha sonra geliyor ve kar paketi daha incedir. Solayan kış soğuk, yaz sıcağında sıcak dalgalara, daha fazla orman yangını ve şiddetli yağmur fırtınalarına yol açar.
Küçük, invaziv, yapraksız bir böcek olan yünlü adelgid'den hasar belirtileri.
Bose, “Eşim ve ben 40 yıldır buradayız ve kayak yapmayı seviyoruz. Hem anekdot hem de ölçümlerde, karın çok uzun sürmediği ve eskisi kadar derin olmadığı bir eğilim var” dedi. “Artı, ikimiz de hevesli buz patencileriyiz ve 2023'te ilk kez yakınlardaki Phillipston'daki göllerden birini tamamen dondurmadı. Bunu hatırlayamıyorum. Bir ila iki fit buz alırdık.”
Diğer Bilim orman yöneticileri ve bilim adamları benzer hikayeler var: Ekim 2023 Cadılar Bayramı'na kadar donmadan geçti ve kışın en acı haftaları ya daha hafiftir (geçen kış sıfır derecenin Fahrenheit'in altına girmedi) ya da bir avuç güne indirgenmiştir.
Hikayeler durum ve deneyime göre değişir, ancak hepsi ormanın Washington, DC'de tartışmaların bitmesini beklemediğine işaret ediyor, değişiyor, ormanın karakterini etkileyen en dramatik değişimler.
Hart, “Hemlock'ların öldüğünü fark etmeyen kimse yok,” dedi. “Bence burada olanlar hepimiz için çok gerçek ve flop yapabilir ve umutsuzluk yapabiliriz – cidden yapabiliriz – ama aynı zamanda ekosistemlerin esnekliğine, ağaçların çalışma biçimine, bu sistemlerin işleyişine gerçek bir merak duygusu ile destekleniyoruz.”
Hemlock'lar sadece bir ormanda büyümekle kalmaz. Onu şekillendirirler, kanopiye çarpan ışığın çoğunu kesen yoğun, çok katmanlı dallar yoluyla enerji akışını kontrol ederler. Düşen iğneleri toprağı asitleştirir, rakipleri dışarıda tutar ve süngerimsi bir halı oluşturur. Sıcaklığı düzenlerler, kar yağışı, alabalık gibi soğuk su balıklarına habitat sağlamak için baharın güçlendirici güneş ışığından ve gölgeleme yaz akışlarından korunurlar.
Orwig ilk kez doktora sonrası bir adam olarak Bilim Ormanı'na geldiğinde, hemlock'ları sağlıklıydı, ancak offta değişim belirtileri vardı. Bu yüzden ormanın geleceğini görmek için Southern Connecticut'a gitti.
On yıl önce Connecticut'a gelen ve kuzeye iten küçük, istilacı, yaprak bitkisi benzeri bir böcek olan yünlü adelgid'i anlamak için 40 izleme parseli kurdu. Onları kontrol altında tutma eğiliminde olan tek şey soğuk sıcaklıklardır.
Bununla birlikte, son yirmi yılda, New England kışlarının bir özelliği olan derin soğuk algınlığı haftaları denetlendi. Böylece, Japonya doğumlu Adelgid, daha hafif manzarada gelişti ve yeni bölge talep etmek için kuzeye taşınmaya başladı.
Orwig, yeni, daha sağlıklı bir nüfusun kurucuları olarak hizmet edebilecek adelgid'e dirençli ağaçlar olan “kalıcı hemlock” bulma umuduyla bu standları izlemeye devam ediyor.
Orwig, “Arsalarımda dirençli iki ağaç olduğunu düşünürdüm, ancak birkaç yıl sonra geri döndüğümde ikisi de öldü” dedi. “Dışarıda direniş için harika bir kanıt yok.”
Bu arada, yünlü adelgid acımasızca kuzeye yayıldı, 1988'de Massachusetts'e geldi ve Güney New Hampshire, Maine ve Vermont'a devam etti.
Dirençli ağaçların hala ortaya çıkabileceği, tanıtılan bir böcek yırtıcısının başarılı olabileceği-birkaç eyalet onları serbest bıraktığını-ya da 2004-2005'te meydana geldiği gibi bir dizi soğuk kışın nüfusu devireceğini ve mevcut ağaçlara iyileşme şansı vereceği.
David Orwig (merkez) Boose ve Hart ile yürüyor. Orwig ormanın esnekliğine hayran kalıyor, ancak ölmeye devam ederken hemlockları özleyeceğini söylüyor.
Bu umutlar zayıf görünebilir, ancak Orwig, Bilim Forest'un hemlock'larının şimdiye kadar hayatta kalacağını hiç düşünmediğine dikkat çekiyor.
Orwig, “10 yıl içinde Massachusetts'in hepsinin öleceğini ve olmayacağını düşünmüştüm” dedi. “Bu iyi bir şey, ama yine de istila ediyorlar ve hala düşmeye devam ediyorlar.”
Ölmekte olan hemlockların yerini genellikle yaprak döken ağaçlar, Bilim Forest'in davasında siyah huş ağacı ile değiştirilir. Bu ağaçlar ormana yaz aylarında farklı bir his verir, ancak güneşli ve kışın açıktır. Farklılıklar arasında toprak kimyası – yaprak dökmeyenler altında asidikin aksine biraz temel – ve hızla ayrışan, düşmüş yapraklardan ve daha kalıcı yaprak dökmeyen iğnelerden değişen bir besin akışı içerir.
Orwig, “Her şey değişiyor, mikro ortam, ağaçların kesiştiği kar ve yağmur, her türlü şey” dedi. “Ama ormanlar esnektir ve genellikle siyah huş ağızlarının yoğun çalılarını görüyoruz. Bu farklı bir orman, ama hızla büyüyecek. Karbonu çok hızlı bir şekilde depolayabilir, ancak su çok farklı kullanabilir.”
Orwig ormanın esnekliğine hayran kalsa da ve doğal değişimin ne iyi ne de kötü olduğu konusunda ısrar etse de, hala Bilim Ormanı'ndaki hemlockları ve New England'da çalıştığı eski büyüme ormanlarında özleyeceğini itiraf ediyor.
Orwig, “Hemlock ormanında olmayı seviyorum. Nasıl kokduklarını seviyorum. Süngerimsi dünyada dolaşırken nasıl hissettiklerini seviyorum” dedi. “Ve tanıtılan bir böcek nedeniyle geniş orman alanlarını kaybettiğimizde büyük bir kayıp hissediyorum. 300-400 yaşındaki hemlockların öldürüldüğünü görmek acı verici.”
Diğerleri kişisel kaygılara göre kuşak kaybı. Gelecek nesiller korkuyorlar, neyi kaçırdıklarını bile bilmiyor olabilirler.
Bilim Orman Direktörü Missy Holbrook, Ormancılık Profesörü Bilim Orman Direktörü Missy Holbrook, “Bu ormanlarda bir lisans traipting olduğunu hatırlıyorum ve şimdi farklı, ama bunu nasıl aktaracağımı bilmiyorum” dedi.
Holbrook, her birinin kişisel deneyime dayalı olarak normal olduğunu düşündüğümüz konusundaki kendi anlayışımızı oluşturduğumuz fikrini “değiştiren temel çizgiler” adlı bir kavramı tanımladı. Holbrook, gelecek nesillerin bizden farklı bir taban çizgisi olacağını söyledi. Ve bu, sorulan bilimsel sorulardan koruma programlarının nasıl tasarlandığına kadar her şeyi etkileyebilir.
Holbrook, “Hiç eski bir büyüme ormanı veya bir hemlock ormanı yaşamadıysanız, hayal gücünüzde değil,” dedi. “Sürekli karavanlarımız olduğunda ve oğlumun bu referans çerçevesine sahip olmayacağını hatırlıyorum. Yani iklim değişikliği beni etkiliyor: Oğlumu yetiştirdiğimde ve öğrettiğimde beni etkiler. Ve iklim değişikliği yavaşlamıyor, yavaşlamıyor.”
1995 yılından bu yana Massachusetts, Petersham'daki 4.000 dönümlük ormanda çalışan ve bugün kıdemli ekolog olan Orwig, “Her gün, bu ormanın etrafında dolaşmak eskisinden çok farklı” dedi. “Burada çalışmaya ilk başladığımda, eskiden karanlık, yeşil, yemyeşil ve gölgeli oldu. Şimdi oradan grup alıyorum ve aşırı ağaçlar çok daha fazla ışık bırakıyor. Sette gri ve 10 yıl önce bile burada olmayan yeni bir huş ağacı tabakası var.”
Orwig ve Bilim Ormanı meslektaşlarına göre, iklim değişikliğinin etkileri bir soyutlama değil ve yarın için bir sorun değil. Bunun nedeni kısmen iklim değişikliğinin orada incelenmesidir, ancak bunun nedeni, sıkı sıkıya bağlı topluluktaki birçoğunun çalışmalarını bir aşk emeği olarak görmesidir. Ve aşkınız ne zaman değiştiğini fark etmemek zor.
Eğitim ve sosyal yardım direktörü Clarisse Hart, “Hepimizin burada paylaştığımız ve derinlemesine önem verdiğimiz bir manzara var” dedi. “Burada çalışan her bir kişinin size bu arazinin kendileri için anlamlı birkaç bölümünü söyleyebileceğini garanti ediyorum. Sürekli olarak toprağa çıktık ve bu değişiklikleri birlikte yaşıyoruz.”
Siyah Birch, düşmüş hemlock yerine gelişmeye başladı.
Hart, Hemlock dalındaki yünlü adelgid'e dikkat çekiyor.
1907 yılında kurulan orman, olağanüstü toplanan veri nedeniyle dünyanın dört bir yanından araştırmacıları cezbetmektedir. 1960'lara kadar uzanan sıcaklık ve yağış bilgileri var ve yakındaki Amherst kasabasında karşılaştırılabilir veriler 1830'lara geri dönüyor. Bu kadar uzun bir süre boyunca kayıtlara sahip olmak, günlük veya yıllık hava rakamlarındaki normal varyasyona rağmen iklim eğilimlerinin ortaya çıkmasına izin verir.
Forest, Kıdemli Bilim İnsanı ve Bilgi Müdürü Emery Boose, “Şimdi, iklim bilimcilerinin dünyamız için öngördüğü daha sıcak ve daha ıslak bir iklime yönelik uzun vadeli eğilimlerin ortaya çıktığını söyleyecek kadar veriye sahibiz” dedi. “Başka eğilimler de olabilir. Yıldan yıla daha fazla varyasyon olabileceğine dair kanıtlar var. Ve yağış, özellikle yaz aylarında, kasırga gibi büyük bir fırtınaya bağlı olmayan son derece ağır, kısa süreli yağış kanıtlarını görmeye başlıyoruz.”
Bilim Forest, herhangi bir zamanda yaklaşık 100 araştırma projesine sahip, dedi Boose, sadece tek bir saha mevsimi süren küçük çalışmalardan bir bilimsel nesilden diğerine aktarılan çabalara kadar uzanıyor.
Deneyler, ormanların çaprazlanmasıyla, bazıları orman tabanına kazılmış, karınca ve mikrobiyal toplulukların ısınma dünyasında nasıl değişebileceğini anlamak için toprağı yapay olarak ısıtarak deneyler kurulur.
Diğerleri, orman gölgeliklerinin içine ve üstüne uzanan metal kulelerinden asılır, kablolar ve tüpler, enstrüman raflarının orman ve atmosfer arasındaki gaz değişimini incelediği yakındaki kulübelere koşar.
Kıdemli ekolog ve araştırma direktörü Jonathan Thompson, “Güneybatıda iklim ve ağacı hikayesi kuraklık ve ateşten biri. Daha çok yüzünüzde” dedi. “Bu şeyler için analojilerimiz var, ancak kuraklık ve ateş yerine, burada istilacı zararlılarla etkileşen iklimdeki daha uzun vadeli değişikliklerle oluyor.”
Enstrümanlar ayrıca araştırmacıların kişisel deneyimlerden zaten bildiklerini de onaylıyor: kışlar daha uzun süren soğuk algınlığına rağmen daha sonra geliyor ve kar paketi daha incedir. Solayan kış soğuk, yaz sıcağında sıcak dalgalara, daha fazla orman yangını ve şiddetli yağmur fırtınalarına yol açar.
Küçük, invaziv, yapraksız bir böcek olan yünlü adelgid'den hasar belirtileri.
Bose, “Eşim ve ben 40 yıldır buradayız ve kayak yapmayı seviyoruz. Hem anekdot hem de ölçümlerde, karın çok uzun sürmediği ve eskisi kadar derin olmadığı bir eğilim var” dedi. “Artı, ikimiz de hevesli buz patencileriyiz ve 2023'te ilk kez yakınlardaki Phillipston'daki göllerden birini tamamen dondurmadı. Bunu hatırlayamıyorum. Bir ila iki fit buz alırdık.”
Diğer Bilim orman yöneticileri ve bilim adamları benzer hikayeler var: Ekim 2023 Cadılar Bayramı'na kadar donmadan geçti ve kışın en acı haftaları ya daha hafiftir (geçen kış sıfır derecenin Fahrenheit'in altına girmedi) ya da bir avuç güne indirgenmiştir.
Hikayeler durum ve deneyime göre değişir, ancak hepsi ormanın Washington, DC'de tartışmaların bitmesini beklemediğine işaret ediyor, değişiyor, ormanın karakterini etkileyen en dramatik değişimler.
Hart, “Hemlock'ların öldüğünü fark etmeyen kimse yok,” dedi. “Bence burada olanlar hepimiz için çok gerçek ve flop yapabilir ve umutsuzluk yapabiliriz – cidden yapabiliriz – ama aynı zamanda ekosistemlerin esnekliğine, ağaçların çalışma biçimine, bu sistemlerin işleyişine gerçek bir merak duygusu ile destekleniyoruz.”
Hemlock'lar sadece bir ormanda büyümekle kalmaz. Onu şekillendirirler, kanopiye çarpan ışığın çoğunu kesen yoğun, çok katmanlı dallar yoluyla enerji akışını kontrol ederler. Düşen iğneleri toprağı asitleştirir, rakipleri dışarıda tutar ve süngerimsi bir halı oluşturur. Sıcaklığı düzenlerler, kar yağışı, alabalık gibi soğuk su balıklarına habitat sağlamak için baharın güçlendirici güneş ışığından ve gölgeleme yaz akışlarından korunurlar.
Orwig ilk kez doktora sonrası bir adam olarak Bilim Ormanı'na geldiğinde, hemlock'ları sağlıklıydı, ancak offta değişim belirtileri vardı. Bu yüzden ormanın geleceğini görmek için Southern Connecticut'a gitti.
On yıl önce Connecticut'a gelen ve kuzeye iten küçük, istilacı, yaprak bitkisi benzeri bir böcek olan yünlü adelgid'i anlamak için 40 izleme parseli kurdu. Onları kontrol altında tutma eğiliminde olan tek şey soğuk sıcaklıklardır.
Bununla birlikte, son yirmi yılda, New England kışlarının bir özelliği olan derin soğuk algınlığı haftaları denetlendi. Böylece, Japonya doğumlu Adelgid, daha hafif manzarada gelişti ve yeni bölge talep etmek için kuzeye taşınmaya başladı.
“Yaklaşık 850 hemlock ile başladık,” dedi Orwig Connecticut parsellerinden. “50'den az kaldı.”
Orwig, yeni, daha sağlıklı bir nüfusun kurucuları olarak hizmet edebilecek adelgid'e dirençli ağaçlar olan “kalıcı hemlock” bulma umuduyla bu standları izlemeye devam ediyor.
Orwig, “Arsalarımda dirençli iki ağaç olduğunu düşünürdüm, ancak birkaç yıl sonra geri döndüğümde ikisi de öldü” dedi. “Dışarıda direniş için harika bir kanıt yok.”
Bu arada, yünlü adelgid acımasızca kuzeye yayıldı, 1988'de Massachusetts'e geldi ve Güney New Hampshire, Maine ve Vermont'a devam etti.
Dirençli ağaçların hala ortaya çıkabileceği, tanıtılan bir böcek yırtıcısının başarılı olabileceği-birkaç eyalet onları serbest bıraktığını-ya da 2004-2005'te meydana geldiği gibi bir dizi soğuk kışın nüfusu devireceğini ve mevcut ağaçlara iyileşme şansı vereceği.
David Orwig (merkez) Boose ve Hart ile yürüyor. Orwig ormanın esnekliğine hayran kalıyor, ancak ölmeye devam ederken hemlockları özleyeceğini söylüyor.
Bu umutlar zayıf görünebilir, ancak Orwig, Bilim Forest'un hemlock'larının şimdiye kadar hayatta kalacağını hiç düşünmediğine dikkat çekiyor.
Orwig, “10 yıl içinde Massachusetts'in hepsinin öleceğini ve olmayacağını düşünmüştüm” dedi. “Bu iyi bir şey, ama yine de istila ediyorlar ve hala düşmeye devam ediyorlar.”
Ölmekte olan hemlockların yerini genellikle yaprak döken ağaçlar, Bilim Forest'in davasında siyah huş ağacı ile değiştirilir. Bu ağaçlar ormana yaz aylarında farklı bir his verir, ancak güneşli ve kışın açıktır. Farklılıklar arasında toprak kimyası – yaprak dökmeyenler altında asidikin aksine biraz temel – ve hızla ayrışan, düşmüş yapraklardan ve daha kalıcı yaprak dökmeyen iğnelerden değişen bir besin akışı içerir.
Orwig, “Her şey değişiyor, mikro ortam, ağaçların kesiştiği kar ve yağmur, her türlü şey” dedi. “Ama ormanlar esnektir ve genellikle siyah huş ağızlarının yoğun çalılarını görüyoruz. Bu farklı bir orman, ama hızla büyüyecek. Karbonu çok hızlı bir şekilde depolayabilir, ancak su çok farklı kullanabilir.”
Orwig ormanın esnekliğine hayran kalsa da ve doğal değişimin ne iyi ne de kötü olduğu konusunda ısrar etse de, hala Bilim Ormanı'ndaki hemlockları ve New England'da çalıştığı eski büyüme ormanlarında özleyeceğini itiraf ediyor.
Orwig, “Hemlock ormanında olmayı seviyorum. Nasıl kokduklarını seviyorum. Süngerimsi dünyada dolaşırken nasıl hissettiklerini seviyorum” dedi. “Ve tanıtılan bir böcek nedeniyle geniş orman alanlarını kaybettiğimizde büyük bir kayıp hissediyorum. 300-400 yaşındaki hemlockların öldürüldüğünü görmek acı verici.”
Diğerleri kişisel kaygılara göre kuşak kaybı. Gelecek nesiller korkuyorlar, neyi kaçırdıklarını bile bilmiyor olabilirler.
Bilim Orman Direktörü Missy Holbrook, Ormancılık Profesörü Bilim Orman Direktörü Missy Holbrook, “Bu ormanlarda bir lisans traipting olduğunu hatırlıyorum ve şimdi farklı, ama bunu nasıl aktaracağımı bilmiyorum” dedi.
Holbrook, her birinin kişisel deneyime dayalı olarak normal olduğunu düşündüğümüz konusundaki kendi anlayışımızı oluşturduğumuz fikrini “değiştiren temel çizgiler” adlı bir kavramı tanımladı. Holbrook, gelecek nesillerin bizden farklı bir taban çizgisi olacağını söyledi. Ve bu, sorulan bilimsel sorulardan koruma programlarının nasıl tasarlandığına kadar her şeyi etkileyebilir.
Holbrook, “Hiç eski bir büyüme ormanı veya bir hemlock ormanı yaşamadıysanız, hayal gücünüzde değil,” dedi. “Sürekli karavanlarımız olduğunda ve oğlumun bu referans çerçevesine sahip olmayacağını hatırlıyorum. Yani iklim değişikliği beni etkiliyor: Oğlumu yetiştirdiğimde ve öğrettiğimde beni etkiler. Ve iklim değişikliği yavaşlamıyor, yavaşlamıyor.”