Putin’in dünyasını, iç dünyasını, dış dünyasını, kararlarını, gayelerini anlamak, manalandırmak Ukrayna’da zalimce yürüttüğü savaş kampanyasıyla bir çok değerli hale geldi.
Bunun üstüne;
Geçtiğimiz günlerde ömrünü Putin’i anlamak eforuyla geçirmiş bir akademisyen olan İvan Krastev’in Der Spiegel’de çıkan uzun röportajını okuyunca beynimde şimşekler çaktı, bu soruların şimdi tamamının yanıtlarını bulmuş oldum.
BELGRAD’DAKİ TELEVİZYON KULESİNE, KİEV’DEKİ TELEVİZYON KULESİYLE KARŞILIK VERMEK
örneğin şu biçimde bir bilgi Putin’i manaya eforu ortasında olanlar için bir çok değer arz ediyor.
24 Şubat’ta Ukrayna işgalinin Kiev’de bir televizyon kulesinin vurulmasıyla başlaması, aslında Putin için, 1999 yılında Belgrad’daki NATO operasyonunun bir daha bir televizyon kulesinin vurulmasıyla başlamasını sembolize ediyordu.
Muhakkak ki onlar o denli başladı, biz de birebir yerden başlayarak bir ileti verelim demek istemişti.
bir daha Putin uzmanı Krastev’in anlatımına bakılırsa, Rusya Devlet Başkanı’nın Kırım’ın ilhakına ait deklare ettiğı bildiri, Kosova’nın bağımsızlık ilanında geçen cümlelerle neredeyse sözü sözüne birebirdi.
1999 yılında yaklaşık 3 aylık hava operasyonu daha sonrası Sırp başkan Miloseviç’in teslim bayrağını çekmesi ve NATO tanklarının Kosova’ya girmesiyle yaşanan süreci yerinde ve yakından izlemiştim.
Sırpların Rus müttefikleriyle bir arada son ana kadar tuttukları bir havaalanı civarında haber çalışması yaparken çaresizliğin getirdiği öfkeli hallerine ve yaşadıkları hayal kırıklığı anlarına da şahitlik etmiştim.
Demek ki birtakım travmalar, üzerinden uzun yıllar geçse de, geçmiyor.
Demek ki Putin, Ukrayna için harekete geçerken ortasında Batı’ya karşı biriktirdiği öfkenin, nefret hislerinin da bir ölçüde esiri oluyor diyebiliriz.
“PUTİN BATIYA DERS VERMEK İSTİYOR”
Krastev, Der Spiegel muhabirinin “Putin niye bu biçimde şeyler yapıyor” formundaki sorusuna, “Çünkü bize bir ders vermek istiyor, zira bize şunu söylemek istiyor: Senden öğrendim. Bu tam olarak bizden nefret ettiği şeyi yapmak manasına gelse bile” halinde yanıt veriyor.
daha sonra şu eklemede bulunuyor:
“Putin, tarihi analojiler ve metaforlarla yaşıyor. Ebedi Rusya’nın düşmanları Naziler olmalı. (60 milyon insanın öldüğü İkinci Dünya Savaşı’nda Sovyetler Birliği, 20 milyon kayıp vermişti. Nazilerin milyonlarca esiri aç bırakarak vefata terk etmek dâhil, türlü türlü katliam biçimleri de Rusların hafızasında silinmeyecek izler bıraktı. M.A.) Ve bu biçimdece, Donbass’taki çatışmaları bir soykırım olarak göstermekte gecikmedi. Putin’in abartıları o kadar çok oldu ki, artık gerçeklikle hiç bir teması kalmadı.”
Putin’in başlatmış olduğu bu acımasız savaş kampanyasının art planında;
Duvar yıkılırken Almanların ve olağan ki o duvarın yıkılışının mimarı olan Atlantik İttifakının kutlamalarını yerinde izlemek zorunda kaldı.
Krastev’in isabetle hatırlattığı üzere bugünkü kararlarında o günkü travmanın derin izlerini aramak ve bulmak mümkün.
Röportajın ilgili kısmından şöyleki bir alıntı yapalım:
“Bu, kulağa fazlaca ruhsal gelebilir lakin O (Putin), son Sovyet neslinin bir kesimi. KGB casusu olarak misyonu Sovyetler Birliği’ni savunmak ve korumaktı. Lakin O ve öteki casus arkadaşları onu koruyamadı. Sovyetler Birliği bir gecede savaş olmadan çöktü, işgal olmadan. Putin ve KGB ne olduğunu anlamadı. Başarısız oldular. Bence kuvvetli bir suçluluk duygusu var.”
Ukrayna işgali başladıktan evvel ve daha sonra yaptığım Putin okumalarımdan edindiğim ve geçen haftalarda bu köşede yer verdiğim izlenimlerimin bir kısmına, hayatını Putin’i anlamakla geçirmiş bir akademisyenle yapılmış röportajda rastlamak beni mutu etti.
Putin, Ukraynalıları, aile içi aidiyet duygusu kaybolduğu için meskeni terk eden bir kız ya da erkek evladı üzere görüyor demiştim.
Krastov da şimdi birebir şeyleri söylüyor.
Ancak şunu da vurgulamak lazım:
Putin’in (evi terk eden evladına karşı) Birinci olarak biraz merhamet izleri taşıyan savaşı, giderek daha büyük yıkımları ve daha büyük trajedileri birlikteinde getiriyor.
İşin en berbatı ve en sevimsiz kısmı ise, Putin’in Ukrayna yıkılırken, beşerler kaçışıp giderken, dış dünyaya yansıttığı “hissiz görüntü” olsa gerek.
KAYNAK: HABER7
Bunun üstüne;
- Devamını nasıl getirecek?
- Ukrayna’da hedeflerine ulaşırsa öteki ülkelerde de cephe açacak mı?
- Neyin hengamesini veriyor?
- Nasıl bir davası var?
Geçtiğimiz günlerde ömrünü Putin’i anlamak eforuyla geçirmiş bir akademisyen olan İvan Krastev’in Der Spiegel’de çıkan uzun röportajını okuyunca beynimde şimşekler çaktı, bu soruların şimdi tamamının yanıtlarını bulmuş oldum.
BELGRAD’DAKİ TELEVİZYON KULESİNE, KİEV’DEKİ TELEVİZYON KULESİYLE KARŞILIK VERMEK
örneğin şu biçimde bir bilgi Putin’i manaya eforu ortasında olanlar için bir çok değer arz ediyor.
24 Şubat’ta Ukrayna işgalinin Kiev’de bir televizyon kulesinin vurulmasıyla başlaması, aslında Putin için, 1999 yılında Belgrad’daki NATO operasyonunun bir daha bir televizyon kulesinin vurulmasıyla başlamasını sembolize ediyordu.
Muhakkak ki onlar o denli başladı, biz de birebir yerden başlayarak bir ileti verelim demek istemişti.
bir daha Putin uzmanı Krastev’in anlatımına bakılırsa, Rusya Devlet Başkanı’nın Kırım’ın ilhakına ait deklare ettiğı bildiri, Kosova’nın bağımsızlık ilanında geçen cümlelerle neredeyse sözü sözüne birebirdi.
1999 yılında yaklaşık 3 aylık hava operasyonu daha sonrası Sırp başkan Miloseviç’in teslim bayrağını çekmesi ve NATO tanklarının Kosova’ya girmesiyle yaşanan süreci yerinde ve yakından izlemiştim.
Sırpların Rus müttefikleriyle bir arada son ana kadar tuttukları bir havaalanı civarında haber çalışması yaparken çaresizliğin getirdiği öfkeli hallerine ve yaşadıkları hayal kırıklığı anlarına da şahitlik etmiştim.
Demek ki birtakım travmalar, üzerinden uzun yıllar geçse de, geçmiyor.
Demek ki Putin, Ukrayna için harekete geçerken ortasında Batı’ya karşı biriktirdiği öfkenin, nefret hislerinin da bir ölçüde esiri oluyor diyebiliriz.
“PUTİN BATIYA DERS VERMEK İSTİYOR”
Krastev, Der Spiegel muhabirinin “Putin niye bu biçimde şeyler yapıyor” formundaki sorusuna, “Çünkü bize bir ders vermek istiyor, zira bize şunu söylemek istiyor: Senden öğrendim. Bu tam olarak bizden nefret ettiği şeyi yapmak manasına gelse bile” halinde yanıt veriyor.
daha sonra şu eklemede bulunuyor:
“Putin, tarihi analojiler ve metaforlarla yaşıyor. Ebedi Rusya’nın düşmanları Naziler olmalı. (60 milyon insanın öldüğü İkinci Dünya Savaşı’nda Sovyetler Birliği, 20 milyon kayıp vermişti. Nazilerin milyonlarca esiri aç bırakarak vefata terk etmek dâhil, türlü türlü katliam biçimleri de Rusların hafızasında silinmeyecek izler bıraktı. M.A.) Ve bu biçimdece, Donbass’taki çatışmaları bir soykırım olarak göstermekte gecikmedi. Putin’in abartıları o kadar çok oldu ki, artık gerçeklikle hiç bir teması kalmadı.”
Putin’in başlatmış olduğu bu acımasız savaş kampanyasının art planında;
- Rusya’nın tarihi serencamının omuzlarına yüklediğini düşündüğü sorumluluk şuuru,
- Kendi şahsi tarihinde yaşadığı travmaların derin tesiri var.
Duvar yıkılırken Almanların ve olağan ki o duvarın yıkılışının mimarı olan Atlantik İttifakının kutlamalarını yerinde izlemek zorunda kaldı.
Krastev’in isabetle hatırlattığı üzere bugünkü kararlarında o günkü travmanın derin izlerini aramak ve bulmak mümkün.
Röportajın ilgili kısmından şöyleki bir alıntı yapalım:
“Bu, kulağa fazlaca ruhsal gelebilir lakin O (Putin), son Sovyet neslinin bir kesimi. KGB casusu olarak misyonu Sovyetler Birliği’ni savunmak ve korumaktı. Lakin O ve öteki casus arkadaşları onu koruyamadı. Sovyetler Birliği bir gecede savaş olmadan çöktü, işgal olmadan. Putin ve KGB ne olduğunu anlamadı. Başarısız oldular. Bence kuvvetli bir suçluluk duygusu var.”
Ukrayna işgali başladıktan evvel ve daha sonra yaptığım Putin okumalarımdan edindiğim ve geçen haftalarda bu köşede yer verdiğim izlenimlerimin bir kısmına, hayatını Putin’i anlamakla geçirmiş bir akademisyenle yapılmış röportajda rastlamak beni mutu etti.
Putin, Ukraynalıları, aile içi aidiyet duygusu kaybolduğu için meskeni terk eden bir kız ya da erkek evladı üzere görüyor demiştim.
Krastov da şimdi birebir şeyleri söylüyor.
Ancak şunu da vurgulamak lazım:
Putin’in (evi terk eden evladına karşı) Birinci olarak biraz merhamet izleri taşıyan savaşı, giderek daha büyük yıkımları ve daha büyük trajedileri birlikteinde getiriyor.
İşin en berbatı ve en sevimsiz kısmı ise, Putin’in Ukrayna yıkılırken, beşerler kaçışıp giderken, dış dünyaya yansıttığı “hissiz görüntü” olsa gerek.
KAYNAK: HABER7